ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា លោក ឆាំង យុ កាលពីពេលថ្មីៗ នេះ បានបង្ហាញថា តាមរយៈការស្រាវជ្រាវរបស់លោកអំពីឯកសារនានា ស្វែងរកក្រុមអ្នកទទួលខុសត្រូវក្នុងរបបខ្មែរក្រហមនោះ លោកនៅមិនទាន់រកឃើញឯកសារណាមួយ ដែលបង្ហាញថា ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសរបស់កម្ពុជា ធ្លាប់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងគុកបឹងត្របែក កាលពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យនោះឡើយ។
លោក ឆាំង យុ មានប្រសាសន៍ថា តាមរយៈការស្រាវជ្រាវរបស់លោកទៅលើឯកសារនៃចម្លើយសារភាពមួយចំនួន ដែលបន្សល់ទុកក្នុងសារមន្ទីរគុកទួលស្លែង ឬមន្ទីរ ស-21 បានរកឃើញថា មានតែឈ្មោះ វាន់ ទីនី ប៉ុណ្ណោះ ដែលឆ្លើយសារភាពថា ជាប្រធានគុកបឹងត្របែក កាលពីពេលនោះ។
លោក ឆាំង យុ ៖ «ប្រធានគុកហ្នឹង គឺលោក វាន់ ទីនី ទេ មិនមែនជាគាត់ទេ។ ជាទូទៅអ្នកសិក្សាតែងទាញសំអាង។ តែជាទូទៅ នៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ខ្មែរក្រហម គឺមានរចនាសម្ព័ន្ធច្បាស់លាស់ ដូចជា ប្រធានក្រុមហ្នឹង មានគ្នាបីនាក់ ប្រធានកងតូចមានជាង ១០នាក់ ប្រធានកងធំមានជាង ៣០ នាក់។ អ៊ីចឹង គេមានត្រូវក្រុមថ្នាក់របស់គេ។ មួយទៀតនៅក្នុងហ្នឹង វាអត់មានជាបញ្ជីរៀបរាប់ ក ខ គ ឃ ក៏អត់មានដែរ»។
សៀវភៅជាង ២០០ ទំព័រ បោះក្នុងឆ្នាំ ២០០៣ ដែលសរសេរដោយ លោក អុង ថុង ហឿង អតីតអ្នកទោសនៅមន្ទីរឃុំឃាំងបឹងត្របែក កាលពីសម័យខ្មែរក្រហម បានបញ្ជាក់ថា គុកបឹងត្របែកត្រូវបានបែងចែកជាមណ្ឌលបី គឺមណ្ឌល ប-៣០ ប-៣១ និង ប-៣២ ដែលមានលោក ហោ ណាំហុង ជាប្រធានក្រុមអ្នកទោស ហើយភរិយារបស់គាត់ជាប្រធានក្រុមអ្នកទោសស្រី។ ចំណែកកូនប្រុសរបស់គាត់ធ្វើជាប្រធានក្រុមកុមារ។ មណ្ឌល ប-៣២ នេះជាមណ្ឌល ដែលឃុំឃាំងក្រុមបញ្ញវន្ត មន្ត្រីរាជការ ឬអតីតមន្ត្រីទូតមួយចំនួន ដែលមានវ័យចំណាស់បន្តិច។
សៀវភៅរបស់លោក អុង ថុង ហឿង ក៏បានសរសេរដែរថា ប្រធានក្រុមអ្នកទោសបឹងត្របែកមានបុព្វសិទ្ធិ និងមានអំណាចរាយការណ៍អំពីអ្នកទោសទាំងអស់ទៅថ្នាក់លើរបស់ខ្មែរក្រហម ដើម្បីពិចារណាក្នុងការយកអ្នកទោសទៅសម្លាប់ចោល នៅវត្តជើងឯក ឬយកទៅធ្វើទារុណកម្ម នៅគុកទួលស្លែងជាដើម។
លោក ឆាំង យុ មានប្រសាសន៍ថា តួនាទីរបស់ខ្មែរក្រហមម្នាក់ មិនអាចបញ្ជាក់អំពីសកម្មភាពរបស់ក្រហមដទៃទៀតបានទេ ហើយថា សៀវភៅរបស់លោក អុង ថុង ហឿង គ្រាន់តែជាសាក្សីមួយប៉ុណ្ណោះ។
លោក ឆាំង យុ ៖ «ហើយអានេះដែលសំខាន់។ តាមអ្វីដែលលោក អុង ថុង ហឿង ហ្នឹងគ្រាន់តែជាកសិណសាក្សីរបស់សាក្សីម្នាក់។ អ៊ីចឹងជាទូទៅនៅក្នុងឯកសារមិនទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការទាញហេតុផលថា មានមនុស្សម្នាក់អាចមានកម្រិត ឬមានអំណាចប៉ុណ្ណោះត្រឹមណានោះ អាហ្នឹងវាជារឿងមួយផ្សេងទៀត ព្រោះនៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ខ្មែរក្រហម គេមានប្រធានកងតូច កងធំ និងមានតួនាទីរៀងៗ គ្នា។ តែជាបុគ្គល វាអាចជ្រុលជ្រួស វាអាចតិច វាអាចច្រើន វាមានតាមហ្នឹងដែរ។ តែតួនាទីមួយមិនអាចបញ្ជាក់ពីសកម្មភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់បានទេ»។
គេហទំព័រ វីគីលីគ (Wikileaks) កាលពីថ្ងៃទី ១១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១១ បានចេញផ្សាយរបាយការណ៍របស់លោក អេឡិកសែនឌើរ អេវីហ៊្សូ (Alexander Avizu) អតីតអនុប្រធានបេសកកម្មរបស់ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកនៅកម្ពុជា កាលពីឆ្នាំ២០០២ បានសរសេរថា លោក ហោ ណាំហុង ជាអតីតប្រធានគុកបឹងត្របែកក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។
លោក ហោ ណាំហុង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា បានកោះហៅ លោក ចេហ្វ ដាអ៊ីហ្គល (Jeff Daigle) អនុប្រធានបេសកកម្ម និងជាភារធារីនៃស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកប្រចាំទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីសំដែងការតវ៉ាជំទាស់ និងតវ៉ាចំពោះរបាយការណ៍នោះ ហើយទាមទារឲ្យមានការកែតម្រូវ។
កាលពីថ្ងៃទី ១៨ ខែកក្កដាកន្លងទៅនេះ លោក ហោ ណាំហុង ផ្ញើលិខិតមួយច្បាប់ទៅកាន់លោកស្រី ហ៊ីល្លារី គ្លីនតុន (Hillary Clinton) រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសសហរដ្ឋអាមេរិកសុំឲ្យមានការកែតម្រូវប្រវត្តិសាវតាររបស់លោកបានចេញផ្សាយក្នុងគេហទំព័រ វីគីលីគ។
នៅក្នុងលិខិតនោះ លោក ហោ ណាំហុង បានសម្ដែងក្ដីអាក់អន់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះរបាយការណ៍បរិហារកេរ្តិ៍យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះឯកអគ្គរាជទូតខ្មែរប្រចាំក្នុងរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោន (Washington) លោក ហែម ហេង មានប្រសាសន៍ថា នៅមិនទាន់បានទទួលចម្លើយណាមួយពីលោកស្រី ហ៊ីល្លារី គ្លីនតុន នៅឡើយទេ ដោយលោកបញ្ជាក់ថា លោកស្រីកំពុងជាប់បេសកកម្មនៅបរទេស។
កាលពីថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា អ្នកនាំពាក្យស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកនៅកម្ពុជា លោក ម៉ាក វេនិគ (Mark Wenig) មានប្រសាសន៍តាមសារអ៊ីមែលថា ស្ថានទូតអាមេរិកមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយណាមួយលើអត្ថបទរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួន ដែលបានលេចធ្លាយនោះឡើយ។
ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលនិយាយថា ការដែលលោក ហោ ណាំហុង ខិតខំស្វែងរកការកែតម្រូវអំពីប្រវត្តិសាវតាររបស់លោក ដែលបានសរសេរក្នុងរបាយរបស់មន្ត្រីស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិកនោះ គឺដោយសារលោកមិនចង់ជាប់ជំពាក់ក្នុងការសម្លាប់នៃរបបខ្មែរក្រហម ដែលសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមអាចនឹងស៊ើបអង្កេតនោះឡើយ៕