ការហែក្បូននេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអ្នកភូមិរស់នៅតាមដងទន្លេសេសាន ទន្លេស្រែពក ទន្លេសេកុង ទន្លេមេគង្គ មានខេត្តស្ទឹងត្រែង រតនគិរី ក្រចេះ មណ្ឌលគិរី និងប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតាមដងទន្លេសាប រួមទាំងប្រជាពលរដ្ឋមកពីតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រនៃប្រទេសកម្ពុជា បានជួបជុំគ្នាប្រារព្ធខួបលើកទី៩ នៃអង្គការបណ្ដាញការពារទន្លេបី នៅភូមិបានហ្វាំង ឃុំប៉ុង ស្រុកវ៉ឺនសៃ ខេត្តរតនគិរី។
នៅក្នុងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ប្រជាពលរដ្ឋ មន្ត្រីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល សុទ្ធតែបានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភពីផលប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅ និងផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានធម្មជាតិ ត្រី និងជីវចម្រុះក្នុងទន្លេជាច្រើននារយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ បន្ទាប់ពីមានការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីពីប្រទេសនៅតំបន់ទន្លេខ្សែទឹកខាងលើ ជាពិសេសការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីយ៉ាលី នៅប្រទេសវៀតណាម តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៩ មក និងការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីជាបន្តបន្ទាប់ទៀតនៅតាមដងទន្លេពីប្រទេសជិតខាង និងគម្រោងសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីបន្ថែមទៀតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសគម្រោងសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង។
តំណាងសហគមន៍រស់នៅតាមដងទន្លេសេសាន អ្នកស្រី ហ្វយ ទឹត្យ មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ពីការព្រួយបារម្ភថា ៖ «នៅស្រុកយើងវាមានការព្រួយបារម្ភច្រើន ពីព្រោះថា សហគមន៍យើង ដោយសារស្អី? មូលហេតុមកពីទឹកជំនន់ធំ។ ទឹកទន្លេយើងមានតែទឹកទទេហ្នឹងហើយ តែត្រីអត់មានទេតាំងពីគាត់សាងសង់ទំនប់យ៉ាលីមក គឺយើងអត់ទាំងអស់ ពេលទឹកជំនន់មកម្តងៗស្រែករកតែឲ្យគេទៅសង្គ្រោះហ្នឹង អត់មានទូកអត់មានចង្វាទេ មិនដឹងទៅកន្លែងណា»។
ដូចគ្នានេះដែរ អភិបាលរងស្រុកវ៉ឺនសៃ អ្នកស្រី ខាំ ណាវ មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ដែរថា ៖ «ខ្ញុំក៏មានការព្រួយបារម្ភ រួចហើយឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែក ពេលដែលមានទឹកជំនន់ម្តងៗតែងតែមានផលវិបាក។នាងខ្ញុំដឹងថា ការលំបាកវាមានលំបាកយ៉ាងណា?»។
យ៉ាងនេះក្ដីប្រជាពលរដ្ឋអ្នករងផលប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ និងដោយយល់ពីការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីតាមដងទន្លេ បានសម្ដែងការគាំទ្រគម្រោងការអភិវឌ្ឍរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីលើកកម្ពស់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកភូមិសំណូមពរសុំឲ្យមានការអភិវឌ្ឍន៍ទាំងឡាយណាដែលមិនបង្កផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់អ្នកភូមិ ហើយត្រូវធ្វើការដោះស្រាយដោយសមស្របបំផុតចំពោះផលប៉ះពាល់ទាំងឡាយដែលកើតចេញពីការអភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់នោះ ជាពិសេសការអភិវឌ្ឍវិស័យទំនប់វារីអគ្គិសនីទាំងឡាយនៅតាមដងទន្លេ ទាំងតំបន់ខ្សែទឹកខាងលើ និងតំបន់ខ្សែទឹកខាងក្រោម។
សូមបញ្ជាក់ដែរថា នៅក្នុងពិធីហែក្បួនដើម្បីសុំឲ្យកិច្ចជួយការពារទន្លេអ្នកភូមិបានធ្វើពិធីលែងកូនត្រីជាងមួយម៉ឺនកូន និងពូជបង្កងជាង ៥០០កូន។ ជាមួយនោះដែរក៏មានក្រុមកុមារសូត្រកំណាព្យស្ដីពីផលប៉ះពាល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងធនធានធម្មជាតិ បរិស្ថានតាមដងទន្លេនោះទៀតផង៕