ក្រសួងការងារចេញបម្រាមហាមកុមារចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មនៃសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ដើម្បីបញ្ចៀសនូវគ្រោះថ្នាក់។ មន្ត្រីសង្គមសាទរប៉ុន្តែទទូចឱ្យក្រសួងការងារអនុវត្តវិធានការម៉ឺងម៉ាត់លើម្ចាស់សិប្បកម្មឡឥដ្ឋណាមិនគោរពតាមបម្រាមនេះ។
ក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈបញ្ជាឱ្យប្រធានមន្ទីរការងារគ្រប់រាជធានីខេត្តត្រូវចុះអប់រំណែនាំដល់ម្ចាស់ឡឥដ្ឋ ឬនាយកសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋនៅមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួនឱ្យអនុវត្តតាមសេចក្ដីណែនាំចំនួន ៥ចំណុចដើម្បីបញ្ចៀសនូវគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចកើតមានឡើង ជាយថាហេតុចំពោះ ក្មេងៗ នៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។
សេចក្ដីណែនាំរបស់ក្រសួងការងារដែលអាស៊ីសេរីទទួលបាននៅថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា បង្ហាញថា វិធានការទាំង ៥ចំណុចដែលត្រូវអនុវត្តន៍នោះ រួមមានទី១ គ្រប់សិប្បកម្មឡឥដ្ឋត្រូវរៀបចំស្លាកសញ្ញាធំៗ និងងាយមើលឃើញដូចជាហាមក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មហើយជនណានាំក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មនិងប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារនៅក្នុងសិប្បកម្មឡឥដ្ឋ គឺអាចប្រឈមនឹងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ។ ទី២ ក្រសួងការងារហាមដាច់ខាត់ការប្រើប្រាស់ទាសភាពបំណុលដើម្បីដាក់បន្ទុកសេរីភាពការងារកម្មករ។ ទី៣ ត្រូវមានអ្នកឃ្លាំមើលជាប្រចាំនិងហាមក្មេងចូលក្នុងបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្ម ឬធ្វើការនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។ ទី៤ ត្រូវរៀបចំកន្លែងស្នាក់នៅឱ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីបរិវេណខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មហើយត្រូវមានរបងការពារសុវត្ថិភាព និងទី៥ ហាមឃាត់ដាច់ខាតរាល់ទម្រង់នៃការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មកុមារ និងការបង្ខំឱ្យកុមារធ្វើការ ដើម្បីដោះស្រាយបំណុល។
ក្រសួងការងារបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើម្ចាស់ ឬនាយកសិប្បកម្មផលិតទាំងឡាយណាខកខានអនុវត្តតាមសេចក្ដីណែនាំនេះនឹងត្រូវទទួលរងការផាកពិន័យ ឬអាចឈានទៅដល់ការបិទអាជីវកម្ម ឬអាចប្រឈមនឹងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ។
សេចក្តីណែនាំរបស់ក្រសួងការងារនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល ជាពិសេសអង្គការ លីកាដូ រកឃើញថា ការប្រើប្រាស់កម្លាំងកុមារនៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋនៅតែបន្តកើតមានហើយគ្រោះថ្នាក់នៅតែបន្តកើតឡើងដដែល។ ករណីដែលកុមារជួបគ្រោះថ្នាក់នៅឡឥដ្ឋសុទ្ធសឹងជាគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដែលធ្វើឱ្យពិការរហូតគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។
នាយករងទទួលបន្ទុកផ្នែកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការ លីកាដូ លោក អំ សំអាត សាទរចំពោះការចេញសេចក្ដីណែនាំនេះ និងថា វាគឺជាលើកទីមួយហើយ ដែលសេចក្ដីណែនាំនេះហាក់ដូចជាមានទម្ងន់លើសិប្បកម្មឡឥដ្ឋ។ លោក យល់ថា ការចេញសេចក្ដីណែនាំសម្រាប់សិប្បកម្មឡឥដ្ឋនេះក៏ពាក់ព័ន្ធនឹងបរិបទរឿងប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ EBA និងប្រព័ន្ធ GSP ដែរដោយសារតែក្រុមប្រតិភូរបស់សហភាពអឺរ៉ុប និងប្រតិភូរបស់អាម៉េរិកបានលើកឡើងច្រើនអំពីលក្ខខណ្ឌការងារ ដែលក្នុងនោះ ក៏មានសិប្បកម្មឡឥដ្ឋមួយដែរ នៅពេលពួកគេធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជា និងជួបជាមួយមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលកាលពីពេលថ្មីៗ នេះ។ លោក បន្តថា កន្លងមករដ្ឋាភិបាលតែងតែប្រតិកម្មចំពោះរបាយការណ៍របស់អង្គការ លីកាដូ ដែលរកឃើញការប្រើប្រាស់កម្លាំងពលកម្មកុមារនៅក្នុងសិប្បកម្មឡឥដ្ឋ និងករណីគ្រោះរបស់កុមារទាំងនោះ ប៉ុន្តែទីបំផុតរដ្ឋាភិបាលបានទទួលស្គាល់ការពិត៖ «យើងអបអរហើយស្វាគមន៍ហើយ ចំពោះការចេញនូវសេចក្ដីណែនាំនេះ ប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យវាមានប្រសិទ្ធិភាពត្រូវតែបង្កើតនូវក្រុមចុះអធិការកិច្ចរបស់មន្ទីរការងារឬក្រសួងការងារចុះអធិការកិច្ចជាប្រចាំនៅតាមបណ្ដាសិប្បកម្មឡឥដ្ឋទើបសេចក្ដីណែនាំនេះមានប្រសិទ្ធិភាព»។
លោក អំ សំអាត បន្តថា មូលហេតុដែលជំរុញឱ្យកុមារចូលទៅក្នុងបរិវេណផលិតឥដ្ឋ និងត្រូវធ្វើការងារធ្ងន់ធ្ងរបែបនេះ ព្រោះឪពុកម្ដាយរបស់កុមារទាំងនោះគឺជាកម្មករឡឥដ្ឋ ដែលនាំគ្នាទៅធ្វើការនៅទីនោះទាំងគ្រួសារដើម្បីដោះបំណុល។ លោកបន្តថាការមិនគិតប្រាក់ខែដល់កម្មករឡឥដ្ឋប៉ុន្តែបែរជាកំណត់ការងារម៉ៅការ ក៏ជាកត្តាជំរុញមានពលកម្មកុមារដែរ។
អគ្គលេខាធិការសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជាលោក យ៉ាន់ ធី គាំទ្រ ចំពោះការចេញសេចក្ដីណែនាំនេះ ព្រោះវាមានប្រយោជន៍សម្រាប់កម្មករឡឥដ្ឋក៏ដូចជាចូលរួមការពារសុវត្ថិភាពរបស់កុមារ។ លោកបន្តថា សហជីពរបស់លោកនឹងតាមដានឃ្លាំមើលចំពោះការអនុវត្តនូវសេចក្ដីណែនាំនេះដើម្បីធានាឱ្យមានប្រសិទ្ធិភាព៖ «ដោយសារកម្មឡឥដ្ឋធ្វើការជាលក្ខណៈគ្រួសារកាលណាមានឪពុកម្ដាយធ្វើការក្នុងឡឥដ្ឋតែងតែនាំកូនចៅទៅដែរហើយ។ កន្លែងនេះហើយជាបញ្ហា។ បើតាមខ្ញុំមើលយន្តការនេះ គឺមានចំណុចខ្លះ គឺល្អហើយចំណុចខ្លះទៀត គឺមិនទាន់ជាក់លាក់ ឬក៏ថាមិនទាន់អាចដោះស្រាយបានភ្លាមៗ នោះទេ ក្នុងករណីដូចជាបំណុលដូចជាក្មេងៗ នៅក្នុងឡឥដ្ឋនេះ។ យ៉ាងហោចណាស់ក្រសួងការងារគួរគិតអំពីការបង្កើតទារកដ្ឋាននៅក្នុងឡឥដ្ឋនីមួយៗ ដែលមានកម្មករច្រើន។ មានទារកដ្ឋានដែលនៅឆ្ងាយពីឡឥដ្ឋហើយដាក់ឱ្យមានអ្នកមើលថែជាដើម»។
តាមការស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការ លីកាដូ រកឃើញថា មានកុមារបួននាក់ហើយ ដែលជួបគ្រោះថ្នាក់នៅសិប្បកម្មឡឥដ្ឋក្នុងចំណោមនោះមានកុមារម្នាក់បានបាត់បង់ជីវិត។ ករណីចុងក្រោយគេ គឺក្មេងស្រីឈ្មោះ ឆេង ស្រីភ័ក្ត្រ អាយុ ១០ឆ្នាំ ត្រូវជាកូនកម្មករឡឥដ្ឋដែលជួបគ្រោះថ្នាក់ដាច់ដៃស្ដាំត្រឹមគល់ក្លៀកនៅសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋមួយកន្លែងនៅភូមិព្រះប្រសប់ ឃុំព្រះប្រសប់ ស្រុកខ្សាច់កណ្ដាលខេត្តកណ្ដាល កាលពីថ្ងៃទី៩ មីនាកន្លងទៅ។
របាយការណ៍របស់អ្នកស្រាវជ្រាវនៅសកលវិទ្យាល័យ ហូលូវេ (Holloway University) ផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៨ ថា ពលរដ្ឋរាប់ពាន់គ្រួសារក្នុងនោះ រួមមានទាំងកុមារដែលជំពាក់បំណុលគេកំពុងធ្វើការងារក្នុងស្ថានភាពដ៏គ្រោះថ្នាក់ជាទីបំផុត ដើម្បីបំពេញតម្រូវការឥដ្ឋដែលរបាយការណ៍ចាត់ទុកថា ជាឥដ្ឋឈាមសម្រាប់ការសាងសង់។
របាយការណ៍បន្តថា ដើម្បីបានកម្មករមកធ្វើការងារនៅឡឥដ្ឋ ម្ចាស់ឡឥដ្ឋបានសងបំណុលជំនួសកសិករដែលជំពាក់លុយគេ ប៉ុន្តែតម្រូវឱ្យកសិករទាំងនោះធ្វើការងារនៅក្នុងឡឥដ្ឋរហូតដល់កាត់បំណុលប្រមាណពីមួយរយដុល្លារ ដល់បួនពាន់ដុល្លារ ដែលជំពាក់ម្ចាស់ឡឥដ្ឋវិញ។
កម្មករឡឥដ្ឋទាំងអស់នោះត្អូញត្អែរថា ពួកគេរងនូវជំងឺផ្លូវដង្ហើមដោយសារគ្មានឧបករណ៍ការពារផ្លូវដង្ហើមបណ្ដាលមកពីការដកដង្ហើមពីចំហាយ និងធូលីឡឥដ្ឋ ហើយមានករណីខ្លះកម្មកររងគ្រោះថ្នាក់ដល់ពិការអវយវៈទៀតផង។ របាយការណ៍ឱ្យដឹងទៀតថា នៅពេលណាកម្មករត្រូវការព្យាបាលជំងឺ ឬចង់សម្រាកពីការងារពួកគេមិន ត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យសមាជិកគ្រួសារទៅជាមួយនោះទេ ដើម្បីធានាថា អ្នកចាកចេញពីឡឥដ្ឋនឹងវិលត្រឡប់មកវិញ។
អង្គការការងារអន្តរជាតិ និងសង្គមស៊ីវិលក្នុងស្រុកទទូចឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាយកចិត្តទុកដាក់ថែមទៀតលើលក្ខខណ្ឌការងារក្នុងវិស័យសំណង់ ដូចជា សុខុមាលភាពរបស់កម្មករឡឥដ្ឋនៅកន្លែងធ្វើការ ដែលត្រូវពាក់សម្ភារៈការពារសុវត្ថិភាពជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។