អ្នកសារព័ត៌មានខ្លះ ព្រួយបារម្ភថា នឹងជួបការលំបាកក្នុងការរាយការណ៍ព័ត៌មាន ហើយអាចប្រឈមទោសទណ្ឌនានា ដោយសារក្រសួងព័ត៌មាន និងនគរបាលចេញបម្រាម មិនច្បាស់លាស់ អំពីការតម្រូវឲ្យស្នើសុំអាជ្ញាធរជាមុន។ អ្នកជំនាញជំរុញឲ្យអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច ចែងឲ្យច្បាស់ អំពីការហាមប្រាមនេះ។
អាជ្ញាធរនៅតែមិនទាន់បកស្រាយឱ្យច្បាស់លាស់ ពីការហាមឃាត់សកម្មភាពចុះយកព័ត៌មាន និងការចេញផ្សាយព័ត៌មាន ក្នុងដែនហាមឃាត់របស់នគរបាលនៅឡើយទេ។ ការណ៍នេះ បណ្ដាលឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានមួយចំនួន ត្អូញត្អែរពីការលំបាក និងព្រួយបារម្ភ អំពីការប្រឈមទោសទណ្ឌ ពេលចុះយកព័ត៌មាន។
អ្នកយកព័ត៌មានវិទ្យុសំឡេងសហរដ្ឋអាមេរិក (VOA) លោក ស៊ុន ណារិន យល់ថា ការហាមឃាត់ការយកព័ត៌មាននេះ មានភាពមិនច្បាស់លាស់ ដែលអាចធ្វើឲ្យអាជ្ញាធរបកស្រាយដើម្បីរឹតត្បិតសេរីភាពសារព័ត៌មានបាន។ លោកបន្តថា ការតម្រូវឲ្យសុំអនុញ្ញាត មុននឹងយកព័ត៌មានបាន ជាការបង្ហាញរូបភាពមិនល្អ ក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជា៖ « ធម្មតា ប្រសិនបើវាមានភាពមិនច្បាស់លាស់ អាជ្ញាធរបកស្រាយដើម្បីគាបសង្កត់លើសេរីភាពអ្នកសារព័ត៌មាន។ អ៊ីចឹង កាលណា យើងត្រូវយល់ដែរ ថ្នាក់ដឹកនាំ ត្រូវមានការបកស្រាយឲ្យច្បាស់ថា ទីកន្លែងសាធារណៈ គឺអ្នកសារព័ត៌មានអាចចូលបាន ដោយមិនបាច់សុំការអនុញ្ញាត។ សុំការអនុញ្ញាត ចង់និយាយថាអ៊ីចេះ ប្រសិនបើយើងជាអ្នកសារព័ត៌មាន យើងទៅដល់ យើងបង្ហាញកាត យើងថា សុំចូលរួម មកពី ( ស្ថាប័ន ) នេះ បានហើយ។ សុំការអនុញ្ញាតហ្នឹង មិនមែនបានន័យថា ទាល់តែគេអនុញ្ញាតយល់ព្រមជាក្រដាស បានយើងអាចចូលបាន គ្រាន់ថា យើងអាចបង្ហាញខ្លួន ណែនាំខ្លួន យើងអាចចូលរួមបានហើយ»។
ស្រដៀងគ្នានេះ ចាងហ្វាងសារព័ត៌មានទូរទស្សន៍អនឡាញព័ត៌មានប្រជាជនកម្ពុជា (CPN) លោក ហ៊ុន សុខា ដែលធ្លាប់រងបណ្ដឹងក្នុងបទព្រហ្មទណ្ឌ ពេលចុះយកព័ត៌មានយល់ថា បម្រាមថ្មីនេះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានខ្លះ ខ្លាចរអាក្នុងការចុះទៅយកព័ត៌មានអំពីភាពអសកម្មនានា របស់សមត្ថកិច្ច។ លោកបន្តថា ការតម្រូវឲ្យសុំការអនុញ្ញាតជាមុន នឹងធ្វើឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានខកខានរាយការណ៍ព័ត៌មានមួយចំនួន។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ លោកបារម្ភថា អ្នកសារព័ត៌មានខ្លះអាចប្រឈមការចោទប្រកាន់បទព្រហ្មទណ្ឌថែមទៀត។ ទោះជាយ៉ាងណា លោក ហ៊ុន សុខា សង្កេតឃើញថា អ្នកសារព័ត៌មានមួយចំនួន ដែលមិនបានឆ្លងកាតវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលត្រឹមត្រូវ ពិតជាបានបំពាន និងធ្វើខុសវិជ្ជាជីវៈមែន ប៉ុន្តែ លោកចង់ឲ្យអាជ្ញាធរប្រើច្បាប់ ស្ដីពីរបបសារព័ត៌មាន ជាជាងការចាត់វិធានការព្រហ្មទណ្ឌ៖ « ច្បាប់ស្ដីពីរបបសារព័ត៌មាន គឺហាមឃាត់តែកន្លែងណា ដែលរដ្ឋហាមឃាត់មិនឲ្យធ្វើព័ត៌មាន ដូចជា រឿងយោធា រឿងអ្វីអ៊ីចឹងទៅ អាហ្នឹង យើងមិនអាចធ្វើបានដែរ ក៏ប៉ុន្តែបើរឿង ឧទាហរណ៍ថា មន្ត្រីអនុវត្តច្បាប់ អនុវត្តហើយ ចុះបើសិនជាយើងអ្នកសារព័ត៌មានមិនថត ឬមានក្រុមណាមួយ ដែលក្លែងជាមន្ត្រីសាធារណៈ ស្រាប់តែអ្នកសារព័ត៌មានមិនថត អត់យកអ៊ីចឹងទៅ ហើយគេទៅព្រូសៗ បាត់ទៅ យើងទៅរកតម្រុយឯណា ? អាហ្នឹង ជាការលំបាកមួយដែរ»។
ប្រតិកម្មនេះ ធ្វើឡើងដោយសារក្រសួងព័ត៌មាន នៅតែមិនទាន់បង្ហាញភាពច្បាស់លាស់ ក្នុងការហាមឃាត់សកម្មភាពចុះយកព័ត៌មាន ឬផ្សាយផ្ទាល់ ក្នុងដែន ដែលសមត្ថកិច្ចហាមឃាត់។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មាន លោក ខៀវ កាញ៉ារីទ្ធ បានរំលឹកអ្នកសារព័ត៌មាន នៅពេលថ្មីៗ នេះថា កុំឲ្យធ្វើសកម្មភាពយកព័ត៌មាន នៅទីតាំងដែលមានការហាមឃាត់ ព្រោះនេះជាការអនុវត្តខុសវិជ្ជាជីវៈ។ លោកអះអាងថា សមត្ថកិច្ចមានសិទ្ធិចាប់ឃាត់ខ្លួនអ្នកសារព័ត៌មាននៅនឹងកន្លែង បើមិនព្រមស្ដាប់តាមការហាមឃាត់នេះ។
ជុំវិញករណីនេះអាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការបញ្ជាក់ពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងព័ត៌មាន លោក មាស សុភ័ណ្ឌ និងអ្នកនាំពាក្យអគ្គស្នងការដ្ឋាននគរបាលជាតិ លោក ឆាយ គឹមខឿន បានទេ នៅថ្ងៃទី៣ កុម្ភៈ។ តែអ្នកនាំពាក្យស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជធានីភ្នំពេញ លោក សាន សុខសីហា ធ្លាប់ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា វិធានការនេះ មិនប៉ះពាល់ដល់សេរីភាពអ្នកសារព័ត៌មានទេ។
លោកបញ្ជាក់ថា វិធានការនេះ ជាការបង្ការកុំឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានខ្លះ បំពានសិទ្ធិនគរបាល និងរំខានដល់កិច្ចការរបស់សមត្ថកិច្ច ព្រោះកន្លងមក មានអ្នកសារព័ត៌មានខ្លះ បានចូលទៅផ្សាយផ្ទាល់ ដល់ក្នុងការិយាល័យប៉ូលិស ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត និងបានធ្វើឲ្យបែកធ្លាយសំណុំរឿង ដែលសមត្ថកិច្ចកំពុងស៊ើបអង្កេត ជាដើម។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកជំនាញផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ មិនយល់ស្របក្នុងការទម្លាក់កំហុសរឿងនេះ ទៅលើអ្នកយកព័ត៌មានតែម្ខាងនោះទេ។
ប្រធានសមាគមអ្នកសារព័ត៌មានខ្មែរប្រជាធិបតេយ្យ លោក សុខ សុវណ្ណ យល់ថា ករណីខ្លះ អ្នកកាសែត ពិតជាត្រូវស្នើសុំពីនគរបាលមែន តែករណីសាធារណៈខ្លះ អាជ្ញាធរមិនគួរដាក់កម្រិតទាល់តែមានការយល់ព្រមពីនគរបាលទេ ព្រោះជាការបំបិទសេរីភាពសារព័ត៌មាន។ អ្នកជំនាញរូបនេះ យល់ថា ក្រសួងព័ត៌មានគួរតែបើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល ឬចែងឲ្យច្បាស់លាស់ ពីករណីហាមឃាត់ទាំងនេះ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកសារព័ត៌មាន៖ « យើងចង់និយាយថា សមត្ថកិច្ចចុះអនុវត្តជាសាធារណៈ តែរឿងហ្នុង វាពេលខ្លះ ការអនុវត្តជាសាធារណៈ ឬក៏ទៅធ្វើអ្វី ជាសាធារណៈ យើងហាមឃាត់អ្នកកាសែត មិនឲ្យថតជាហ្វីក ថតជាអ្វី ដើម្បីយកមកចុះផ្សាយ អាហ្នឹងវាប៉ះពាល់ដល់សេរីភាពអ្នកសារព័ត៌មានហើយ។ អ៊ីចឹង ពេលហ្នុង វាធ្វើឲ្យអ្នកមួយចំនួន ដែលខូចខិលហ្នឹង យកអ្វី ដែលក្រសួងព័ត៌មាន យកទៅអនុវត្ត ផ្ទុយនូវសេរីភាពសារព័ត៌មាន។ អាហ្នឹង វាមានភាពអវិជ្ជមានច្រើន និងមានភាពវិជ្ជមានដែរ»។
កាលឆ្នាំ២០២០ នគរបាលបានចាប់ខ្លួនអ្នកសារព័ត៌មាន ចំនួន ៣នាក់ គឺចាងហ្វាងគេហទំព័រ TVFB លោក សុវណ្ណ រិទ្ធី អ្នកកាសែតជាតិខ្មែរ លោក រស់ សុឃិត និងម្ចាស់ស្ថានីយវិទ្យុ និងជាម្ចាស់គេហទំព័ររិទ្ធិសែន លោក សុខ ឧត្ដម ដាក់ពន្ធនាគារ ដោយចោទពីបទញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តិបទឧក្រិដ្ឋ។ ក្រោយពេលបញ្ជូនទៅតុលាការ ក្រសួងព័ត៌មាន បានលុបចោលអាជ្ញាប័ណ្ណរបស់ពួកគេ ដោយមិនរង់ចាំការសម្រេចពីតុលាការថា តើពួកគេមានកំហុស ឬក៏អត់នោះឡើយ។
អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន (Reporter without border) បានដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ប្រទេសកម្ពុជា មានស្ថានភាពសេរីភាពសារព័ត៌មានអាក្រក់ដោយស្ថិតនៅលេខ ១៤៤ ក្នុងចំណោមប្រទេសសរុប ១៨០។ អង្គការនេះរកឃើញថា សេរីភាពសារព័ត៌មាន នៅឆ្នាំ២០២០ នៅបន្តស្ថិតក្រោមការរឹតត្បិត ការគំរាមកំហែង ការចាប់ខ្លួនអ្នកសារព័ត៌មានដាក់ពន្ធនាគារពីបទព្រហ្មទណ្ឌ និងការបង្កើតច្បាប់ថ្មី ដែលមានចរិតរឹតត្បិតសេរីភាពសារព័ត៌មាន ដូចជា ច្បាប់គ្រប់គ្រងប្រទេសក្នុងភាពអាសន្នជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។