ការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្ម ចេញផ្សាយរបាយការណ៍គោលនយោបាយ កាលពីខែកញ្ញាកន្លងទៅ ដោយបង្ហាញថា កម្ពុជាស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រទេស នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់បោកប្រាស់តាមអនឡាញ (Online) និងការជួញដូរមនុស្សដោយបង្ខំឲ្យធ្វើឧក្រិដ្ឋកម្ម។ មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលថា អាជ្ញាធរ គួរតែទទួលស្គាល់របាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ និងស្នើសុំកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាអន្តរជាតិ ដើម្បីបង្ក្រាបឧក្រិដ្ឋជនទាំងនោះ។
ការិយាល័យ អង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្ម (UNODC) ចេញផ្សាយរបាយការណ៍ថ្មីមួយ កាលពីចុងខែកញ្ញា ដែលបង្ហាញថា កម្ពុជា ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រទេសទាំងបី ក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ រួមមាន ឡាវ (Laos) និងមីយ៉ាន់ម៉ា ឬភូមា (Myanmar) ដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ការប្រព្រឹត្តអំពើឆបោកតាមអនឡាញ និងការជួញដូរមនុស្សដោយបង្ខំឲ្យធ្វើឧក្រិដ្ឋកម្ម។
ទម្រង់នៃឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះ គឺតាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយជ្រើសរើសបុគ្គលិក ជាមួយនឹងការសន្យាថា ទទួលបានប្រាក់ខែច្រើន និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ទៀត ដើម្បីធ្វើការនៅតាមបនល្បែងកាស៊ីណូ សណ្ឋាគារ និងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស ដែលមិនសូវមានការគ្រប់គ្រង។ របាយការណ៍ឲ្យដឹងថា គោលដៅជនរងគ្រោះ រួមមានទាំងបុរស ស្ត្រី និងក្មេងជំទង់ រួមទាំងនិស្សិត ដែលទើបតែបញ្ចប់ការសិក្សា ដែលមានចំណេះដឹងស្ទាត់ជំនាញភាសាបរទេស បច្ចេកទេសផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា (IT) ស្គាល់អំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងយល់ដឹងអំពីរូបិយប័ណ្ណគ្រីបតូ (Cryptocurrency)។
របាយការណ៍របស់ការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្ម ដដែលឲ្យដឹងថា វិធីសាស្ត្ររបស់ក្រុមឧក្រិដ្ឋជនក្នុងការគ្រប់គ្រងជនរងគ្រោះទាំងនោះ រួមមាន ការមិនឲ្យដើរហើរទៅណា ការដកហូតឯកសារបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួន ការរំលោភបំពានរាងកាយ និងការផ្ទេរជនរងគ្រោះពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយផ្សេងទៀតជាដើម ។
ប្រភពដដែលឲ្យដឹងទៀតថា ភាគច្រើន នៃជនរងគ្រោះ មកពីតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ រួមមាន ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី (Indonesia) ឡាវ (Laos) ម៉ាឡេស៊ី (Malaysia) មីយ៉ាន់ម៉ា ឬភូមា (Myanmar) ហ្វីលីពីន (Philippines) ថៃ (Thailand) សិង្ហបុរី (Singapore) ថៃ និងវៀតណាម (Vietnamese) ជាដើម។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានប្រទេសចិនដីគោក (Chinese) ហុងកុង (Hong Kong) និងតៃវ៉ាន់ (Taiwan) ដែរ។
របាយការណ៍ដដែលឲ្យដឹងទៀតថា ទីតាំងនៃការប្រព្រឹត្តបទល្មើសឆបោកតាមអនឡាញច្រើនបំផុតនៅកម្ពុជា គឺនៅខេត្តព្រះសីហនុ និងរាជធានីភ្នំពេញ ហើយទីតាំងផ្សេងទៀត មាននៅខេត្តកណ្ដាល កោះកុង ប៉ោយប៉ែត ពោធិ៍សាត់ កំពត និងនៅតំបន់ទន្លេបាសាក់ក្បែរព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម នៅក្នុងក្រុងបាវិត ខេត្តស្វាយរៀង ហើយទីតាំង ដែលល្បីល្បាញជាងគេនោះគឺ អគារខ្ពស់កប់ពពកមួយកន្លែងនៅឆ្នេរអូរត្រេះ ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព លោក យង់ គិមអេងមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាល គួរតែមានវិធានការ និងការបកស្រាយឲ្យបានច្បាស់លាស់ ចំពោះការរកឃើញនេះ។
លោក យង់ គិមអេង៖ «គួរតែចាត់វិធានការរបស់ខ្លួនឲ្យបានជាក់លាក់ដែរបាទ! បើមិនអ៊ីចឹងទេ គឺទាល់តែយើងបកស្រាយការពារខ្លួន អត់គ្រប់គ្រាន់ទេបាទ។ ត្រូវតែធ្វើការបង្ហាញអំពីភាពជាក់លាក់ នៃផែនការ ពីយុទ្ធសាស្ត្រក្នុងការបង្ក្រាបនូវការជួញដូរមនុស្ស ក៏ដូចជាអំពើឆបោកតាមអនឡាញអីហ្នឹង»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅពុំទាន់អាចទាក់ទងរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ និងជាអនុប្រធានអចិន្ត្រៃយ៍ នៃគណៈកម្មាធិការជាតិប្រយុទ្ធប្រឆាំងអំពើជួញដូរមនុស្ស អ្នកស្រី ជូ ប៊ុនអេង និងប្រធានអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលលោក ប៉ែន បូណា ដើម្បីសុំការឆ្លើយតបជុំវិញបញ្ហានេះបាននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃទី២ តុលា។
ចំណែកអ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃលោកខៀវ សុភ័គ មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនអាចបកស្រាយបានបញ្ហានេះទេ ព្រោះលោកកំពុងសុំច្បាប់សម្រាកព្យាបាលជំងឺនៅក្រៅប្រទេស។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ប្រធានផ្នែកប្រយុទ្ធប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស និងទេសន្តរប្រវេសន៍ នៃអង្គការសង់ត្រាល់ (CENTRAL) លោក ឌី ថេហូយ៉ា បារម្ភដល់កេរ្តិ៍ឈ្មោះកម្ពុជានៅលើឆាកអន្តរជាតិ នៅពេលកម្ពុជា នៅមិនទាន់អនុវត្តច្បាប់ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព ដែលបណ្ដោយឲ្យឧក្រិដ្ឋជនប្រព្រឹត្តឧក្រិដ្ឋកម្មនៅក្នុងប្រទេស។ លោកបន្តថា បញ្ហានេះ នឹងបណ្ដាលឲ្យប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់វិស័យទេសចរណ៍។ លោកបន្ថែមថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវហ៊ានទទួលស្គាល់អ្វី ដែលអង្គការសហប្រជាជាតិបានរកឃើញ និងស្នើសុំកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដើម្បីបង្ក្រាបបទល្មើសទាំងនោះ។
លោក ឌី ថេហូយ៉ា៖ « បើសិនជាយើងជាអ្នកជំងឺ វាទាល់តែយើងទទួលស្គាល់ថា យើងឈឺ ប្រសិនជាយើងក្បាលទំពែក ឬឆកអីចឹង ហើយយើងបដិសេធថា យើងអត់អីទេ អញ្ចឹងយើងនឹងមិនមានចេតនាចង់បណ្ដុះសក់ទេ » ។
របាយការណ៍អង្គការសហប្រជាជាតិ លើកឡើងថា ដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះការជួញដូរមនុស្សនេះ រដ្ឋាភិបាលត្រូវចាត់វិធានការ រួមមាន ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ ការការពារជនរងគ្រោះ ការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ ការធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់ ការស៊ើបអង្កេត និងផ្ដន្ទាទោសជនល្មើសជាដើម។
ការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្ម (UNODC) រកឃើញថា ឧស្សាហកម្មឆបោកតាមអនឡាញនៅក្នុងប្រទេសមួយនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះ អាចរកលុយបានចន្លោះពីជាង ៧ពាន់ ៥រយលានដុល្លារ ទៅដល់ជាង ១២ពាន់ ៥រយលានដុល្លារ នៅក្នុងមួយឆ្នាំ។ ចំនួននេះ គឺស្មើនឹងពាក់កណ្ដាល នៃផលិតផលជាតិសរុប GPD របស់ប្រទេសមួយក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ នៅកម្ពុជាតែឯង មានការប៉ាន់ស្មានថា យ៉ាងហោចណាស់មានជនរងគ្រោះប្រមាណមួយសែននាក់ ត្រូវបានគេបង្ខំឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើឆបោកតាមអនឡាញ។
ការរីកដុះដាលនៃវិស័យកាស៊ីណូ និងសកម្មភាពពាណិជ្ជកម្មដទៃទៀត នៅខេត្តព្រះសីហនុ បាននាំឲ្យកើនឡើងករណីជួញដូរផ្លូវភេទ និងការធ្វើការដោយបង្ខំក្នុងចំណោមស្ត្រី និងក្មេងស្រីកម្ពុជា៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។