ប្រជាពលរដ្ឋជិត ៦រយគ្រួសារ រស់នៅស្រុកបរិបូរណ៍ ស្នើសុំអាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំងជួយអន្តរាគមន៍ដោះស្រាយវិវាទដីធ្លី ករណីអាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់យកដីស្រែពួកគាត់ទៅពុះចែកឲ្យពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់។ ពួកគាត់ស្នើសុំអាជ្ញាធររក្សាទុកដីស្រែទំហំជិត ២ពាន់ហិកតារជូនពលរដ្ឋស្រុកបរិបូរណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំងវិញ និងចេញប្លង់កម្មសិទ្ធិកាន់កាប់ដីធ្លី ដើម្បីបញ្ចប់វិវាទនេះ។
ការស្នើសុំនេះ ធ្វើឡើងក្នុងជំនួបរវាងពលរដ្ឋ១០នាក់តំណាងឲ្យ ៥៧២នាក់ ជាមួយអភិបាលខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក ស៊ុន វណ្ណារិន នៅថ្ងៃទី២០ កញ្ញា ក្រោយពីពលរដ្ឋជាង ៤រយនាក់នាំគ្នាបិទផ្លូវជាតិលេខ៥តវ៉ារកដំណោះស្រាយពីជម្លោះដីធ្លីនេះ កាលពីម្សិលមិញ។
តំណាងពលរដ្ឋ លោកស្រី ទូច ស្រីនិច ឲ្យដឹងថា អាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំងតម្រូវឲ្យពលរដ្ឋរៀបចំញត្តិ និងរបាយការណ៍ពីការបាត់បង់ដីស្រែនេះ ដាក់ជូនថ្នាក់ខេត្ត ដើម្បីពិនិត្យនិងដោះស្រាយបញ្ហានេះជាមួយអាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់។
លោកស្រី បន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅអាស្រ័យផលលើដីមានទំនាស់នោះ គឺធ្វើស្រែតគ្នាពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ ដោយគ្មានលិខិតស្នាមទេ។ លោកស្រី បញ្ជាក់ថា អ្នកស្រុកបរិបូរណ៍ ព្យាយាមស្នើសុំលិខិតទទួលស្គាល់ដីស្រែជាង ១ពាន់ ៦ហិកតារនោះ ពីអាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរបដិសេធមិនធ្វើឲ្យ ដោយចោទពលរដ្ឋខេត្តកំពង់ឆ្នាំងថាចូលធ្វើស្រែលើដីខេត្តពោធិ៍សាត់ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតទៅវិញ។
តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះ ស្នើសុំរដ្ឋាភិបាល ជួយអន្តរាគមន៍ដោះស្រាយវិវាទដីធ្លី ដោយរក្សាទុកដីស្រែឲ្យពលរដ្ឋ ដើម្បីបន្តធ្វើស្រែដោះស្រាយបញ្ហាជីវភាពរស់នៅ៖ «ខ្ញុំចង់បានដំណោះស្រាយឲ្យសម្ដេចទាំងអស់ ជួយកូនចៅដោះស្រាយដីហ្នឹងឲ្យបានដីហ្នឹងត្រឡប់មកវិញ ដើម្បីអាស្រ័យផលបន្តទៅទៀត ពីព្រោះនាងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាហ្នឹងក៏មិនចង់បានលើសអ្វីដែលនាងខ្ញុំធ្លាប់អាស្រ័យផលទេ។ ខ្ញុំចង់បានតែដីរបស់ខ្ញុំមកវិញទេ។ ហើយសុំឲ្យគាត់ជួយធ្វើជាឯកសារកាន់កាប់ដីហ្នឹងបន្តទៀតផង។ កាលណមិនមានឯកសារស្របច្បាប់ហ្នឹង ! នៅតែមានបញ្ហាហ្នឹង អត់ចេះចប់ទេ។ សូម្បីតែចូលព្រោះក៏បានដែរ ដោយសារយើងអត់មានឯកសារដីកាន់កាប់ស្របច្បាប់»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចសុំការបំភ្លឺរឿងនេះ ពីអភិបាលខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក ស៊ុន វណ្ណារិន បានទេ ដោយហៅទូរស័ព្ទចូលជាច្រើនដង តែពុំមានអ្នកទទួល។
ចំណែក អាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់ ចោទពលរដ្ឋមួយចំនួននៅខេត្តកំពង់ឆ្លាំង ថាជាអ្នកបន្លំចង់ទន្ទ្រានយកដីព្រៃរបស់រដ្ឋ ដោយមិនបានអាស្រ័យផលជាក់ស្ដែង លើដីមានវិវាទនេះទេ។
អភិបាលរងខេត្ត និងជាអតីតប្រធានមន្ទីរដែនដីខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ចេង ឡៃ មានប្រសាសន៍ថា ដីទាំងនោះ ជាដីព្រៃរបស់រដ្ឋ ហើយមានពលរដ្ឋខ្លះ បានចូលមកកាប់ទន្ទ្រានរំលោភយកដីរដ្ឋ។
លោកលើកឡើងថា អាជ្ញាធរបានផ្ដល់ដីនោះ ឲ្យទៅពលរដ្ឋដែលកំពុងអាស្រ័យផលជាក់ស្ដែង រួចរាល់អស់ហើយ។ ចំណែក ពលរដ្ឋខ្លះទៀតមិនបានអាស្រ័យផលជាក់ស្ដែងទេ។ តែយ៉ាងណា លោកថា អាជ្ញាធរនឹងនៅតែបន្តដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋទាំងនោះ៖ «ប្រជាជនកំពង់ឆ្នាំងចេះតែទន្ទ្រានដីព្រៃរបស់រដ្ឋ ដីព្រៃតើ មិនអ្នកអន្សាចំបក់ខេត្តពោធិ៍សាត់ទេ គឺខាងកំពង់ឆ្នាំង ចេះតែរុករានទន្ទ្រានដីព្រៃ។ ឥឡូវយកដីហ្នឹង ចែកជូនខាងអន្សាចំបក់ជាង៣ពាន់គ្រួសារ»។
អ្នកនាំពាក្យសមាគមសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក លោក សឹង សែនករុណា ដែលធ្លាប់ចុះអង្កេតវិវាទនេះ កាលពីឧសភាកន្លងទៅ មានប្រសាសន៍ថា ខាងអាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់ប្រាប់អង្គការសង្គមស៊ីវិលថា ព្រមកាត់ឆ្វៀលដីធ្លីជាង ៥រយហិកតារជូនពលរដ្ឋដើម្បីបញ្ចប់បញ្ហានេះ។ លោកបន្តថា ពលរដ្ឋនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំងដែលធ្លាប់អាស្រ័យនឹងដីស្រែនោះ គឺមិនព្រមទទួលដំណោះស្រាយកាត់ឆ្វៀលបែបនេះ ព្រោះធ្វើឲ្យពលរដ្ឋបាត់បង់ដីស្រែជាងពាក់កណ្ដាល ហើយពលរដ្ឋខ្លះទៀត អាចនឹងគ្មានសល់ដីធ្វើស្រែតែម្ដង។
លោកយល់ថា អាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំងនិងខេត្តពោធិ៍សាត់ គួរពិភាក្សារិះរកដំណោះស្រាយសមរម្យជូនពលរដ្ឋដើម្បីកុំឲ្យមានតវ៉ារឿងនេះតទៅទៀត៖ «អាជ្ញាធរទាំងខាងកំពង់ឆ្នាំងនិងពោធិ៍សាត់ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានការសម្របសម្រួលដោះស្រាយទំនាស់ហ្នឹងដោយសន្តិវិធី រហូតមកដល់មានការដោះស្រាយទទួលយកបាន។ កុំឲ្យពលរដ្ឋដែលធ្លាប់អាស្រ័យផលដីទាំងអស់ហ្នឹង អត់ទទួលបានដី ហើយខ្លាចមានអ្នកផ្សេងៗ ទៀតដែលអាចទទួលបានអីទាំងអស់នេះ វាការដោះស្រាយមួយ ពួកគាត់មិនអាចទទួលយកបាន។ អ៊ីចឹង ! គួរតែពិនិត្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវក្នុងការរកដំណោះស្រាយជូនពួកគាត់ដែលកំពុងធ្វើការទាមទារហ្នឹង»។
ដីមានជម្លោះដែលមានទំហំសរុប ១.៦៦១ហិកតារ គឺស្ថិតនៅឃុំអន្សាចំបក់ ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាប់នឹងព្រំប្រទល់ស្រុកបរិបូរណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ អ្នកស្រុកបរិបូរណ៍ អះអាងថា មានពលរដ្ឋ ៥៧២គ្រួសារ ធ្លាប់អាស្រ័យផលលើស្រែនោះ តពីឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគាត់មកច្រើនឆ្នាំមកហើយ ក្រោយពីអាជ្ញាធរតម្រូវឲ្យពួកគាត់ដូរទីលំនៅទៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំងវិញ។
ពលរដ្ឋ អះអាងថា ដើមហេតុនៃវិវាទនេះ គឺបណ្ដាលមកពីរដ្ឋាភិបាល បានកាត់ឆ្វៀលដីស្រែរបស់ពួកគេ ឲ្យទៅក្រុមហ៊ុនចិនមួយឈ្មោះ ស៊ីភីម៊ិច (Xhi Pimex) អភិវឌ្ឍន៍។ ក្រោយពីពលរដ្ឋចេញតវ៉ា និងដាក់ញត្តិអស់ច្រើនឆ្នាំ ទើបខាងក្រុមហ៊ុនចិនបានដកចេញទៅវិញ។ តែក្រោយមកទៀត អាជ្ញាធរខេត្តពោធិ៍សាត់ បានកាត់ដីនោះ ឲ្យទៅពលរដ្ឋរស់នៅស្រុកក្រគរ ជាអ្នកអាស្រ័យផលវិញ។
ពលរដ្ឋខេត្តកំពង់ឆ្នាំងស្នើដល់អាជ្ញាធរទាំងពីរខេត្ត ចុះស្រាវជ្រាវប្រវត្តិដី និងពន្លឿនដោះស្រាយវិវាទនេះ ឲ្យពលរដ្ឋបានឆាប់ ព្រោះពួកគាត់អាចធ្វើស្រែបង្កបង្កើនផលលើដីនោះបានតែ ១ដងគត់ ក្នុង ១ឆ្នាំ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។