ពលរដ្ឋក្រីក្រជិត៥០គ្រួសារ នៅតាមត្រើយខាងលិចទន្លេសាប ក្នុងសង្កាត់ទួលសង្កែទី១ ស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលគិតគូរផ្ដល់ទីជម្រករស់នៅថ្មីជូនពួកគាត់ ក្រោយអាជ្ញាធរខណ្ឌឫស្សីកែវ ប្រើកម្លាំងចុះទៅរុះរើលំនៅឋានពួកគាត់ ដោយគ្មានផ្ដល់សំណងត្រឹមត្រូវ។ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលផ្នែកសិទ្ធិមនុស្ស និងដីធ្លីចាត់ទុកសកម្មភាពរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននេះ ថាជាការរំលោភសិទ្ធិរស់នៅជាមូលដ្ឋានរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងជាអំពើអមនុស្សធម៌ចំពោះពលរដ្ឋក្រីក្រ ក្នុងអំឡុងពេលមានជំងឺកូវីដ-១៩។
ពលរដ្ឋ ដែលបាត់បង់ទីជម្រកនេះ ភាគច្រើន គឺជាអ្នកប្រកបរបរដើររើសអេតចាយ ធ្វើសំណង់ ដោយរកប្រាក់មួយថ្ងៃ សម្រាប់ចាយមួយថ្ងៃ។ សព្វថ្ងៃពួកគាត់កំពុងរស់នៅក្នុងស្ថានភាពលំបាក ដោយអ្នកខ្លះត្រូវនៅក្រោមតង់កៅស៊ូ អ្នកខ្លះទៀតជួលបន្ទប់នៅអស់រយៈពេល ១ខែ មកហើយ។
ការបាត់បង់ផ្ទះសម្បែងនេះ កើតឡើងក្រោយពេលកម្លាំងប្រជាការពារខណ្ឌឫស្សីកែវចុះទៅរុះរើផ្ទះពលរដ្ឋអស់ ៤៤ ខ្នង ដោយគ្មានប្រាប់ពលរដ្ឋឲ្យដឹងជាមុនឡើយ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែកក្កដា កន្លងទៅ។
ពលរដ្ឋម្នាក់ដែលប្រកបរបរដើររើសអេតចាយចិញ្ចឹមកូន៣នាក់លោកស្រី ង៉ន ផាន់នី ថ្លែងថា ពលរដ្ឋរស់នៅភូមិផ្សារតូច អស់រយៈពេលជាង ២០ ឆ្នាំមកហើយ បែរជានៅពេលនេះ អាជ្ញាធរចុះបណ្ដេញពួកគាត់ចេញពីកន្លែងនោះ ដោយសំអាងថា ពួកគាត់រស់នៅលើដីរដ្ឋខុសច្បាប់។
លោកស្រីបន្តថា អាជ្ញាធររុះរើផ្ទះពលរដ្ឋខ្មែរជិត៥០គ្រួសារ រស់នៅក្រុមប៊ី (B) ដោយមិនឃើញរុះរើផ្ទះជនជាតិវៀតណាមណាមួយនៅក្រុមអេ (A) ដែលជាប់គ្នានោះឡើយ។ លោកស្រីបន្ថែមថា អាជ្ញាធរហាក់ដូចជាគិតគូរពីសុខទុក្ខជនជាតិដទៃ ច្រើនជាងជនជាតិខ្មែរគ្នាឯង។ លោកស្រីឲ្យដឹងថា អ្នកភូមិភាគច្រើនជាមនុស្សចាស់ និងក្មេងៗ កំពុងខ្វះស្បៀងអាហារបរិភោគ និងឈឺច្រើន ហើយគ្មានមន្ទីរពេទ្យណាទទួលពួកគាត់ព្យាបាលទេ ដោយខ្លាចឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩។
ស្ត្រីវ័យ ៣៥ ឆ្នាំរូបនេះ ស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលផ្ដល់ទីតាំងថ្មីឲ្យពួកគាត់ជាពលរដ្ឋខ្មែរ រស់នៅឲ្យបានសមរម្យ ដូចទៅនឹងចំណាត់ការរដ្ឋាភិបាលធ្លាប់បានគិតគូរដល់ពលរដ្ឋវៀតណាម ដែលបណ្ដេញចេញពីដងទន្លេឲ្យទៅតាំងទីនៅលើគោក៖ «ពេលភ្លៀងឡើងពួកខ្ញុំអង្គុយហាលភ្លៀង។ ចង់ឲ្យពួកគាត់ដោះស្រាយឲ្យទៅនៅកន្លែងណាមួយ ដែលអាចរស់នៅបានសមរម្យ កុំឲ្យពួកខ្ញុំលំបាកវេទនាអ៊ីចឹងទៀត។ ពលរដ្ឋខ្មែរមិនមែនពលរដ្ឋវៀតណាមឯណា។ ហើយគាត់អត់មានដំណោះស្រាយឲ្យពួកខ្ញុំអ៊ីចឹង ពួកខ្ញុំមិនទៅពឹងអីទេ ព្រោះគាត់ជារាជរដ្ឋាភិបាលមួយទាំងមូលអ៊ីចឹង ដល់ពេលរុះរើពួកខ្ញុំអ៊ីចឹង ដូចពួកខ្ញុំអត់ជាងវៀតណាម។ ពួកវៀតណាមនៅទូក ក៏គេនៅមានកន្លែងឲ្យនៅសមរម្យ។ ពួកខ្ញុំពលរដ្ឋមួយទាំងមូល គាត់អត់មានអើពើជាមួយពូកខ្ញុំ។ ធ្វើដូចពួកខ្ញុំជាសត្វធាតុអ៊ីចឹង !»។
ចៅសង្កាត់ទួលសង្កែទី១ លោកស្រី រាជ ផាវឿន ប្រាប់អាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី២២ ខែសីហា ដោយខ្លីថា ខាងសាលាខណ្ឌឫស្សីកែវ គឺជាអ្នកអនុវត្តការរុះរើនេះ រីឯខាងសាលាសង្កាត់គ្មានសិទ្ធិសម្រេចរឿងនេះទេ។ លោកស្រីប្រាប់ឲ្យសួរអភិបាលរងខណ្ឌឫស្សីកែវលោក ប្រាជ្ញ សីហា ដែលកាន់រឿងនេះ ជំនួសវិញ។
ចំណែក អភិបាលរងខណ្ឌឫស្សីកែវលោក ប្រាជ្ញ សីហា បដិសេធធ្វើអត្ថាធិប្បាយរឿងនេះតាមទូរស័ព្ទ ដោយប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានវិទ្យុអាស៊ីសេរី ឲ្យទៅជួបលោកដោយផ្ទាល់នៅសាលាខណ្ឌឫស្សីកែវ។
ទាក់ទងរឿងនេះ អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងធុរកិច្ច និងសិទ្ធិមនុស្ស របស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាលោក វណ្ណ សូផាត មានប្រសាសន៍ថា ការបំផ្លិចបំផ្លាញលំនៅឋានរបស់ប្រជាពលរដ្ឋពីសំណាក់អាជ្ញាធរ ក្នុងអំឡុងពេលជួបវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩នេះ គឺជាការរំលោភសិទ្ធិរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងជាអំពើអមនុស្សធម៌ចំពោះពលរដ្ឋក្រីក្រ។
លោកយល់ថា អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានមានភារកិច្ចស្វែងរកទីតាំងថ្មី ជូនពួកគាត់សិន មុននឹងប្រើកម្លាំងទៅវាយកម្ទេចផ្ទះសម្បែងពួកគាត់ ត្បិតទីតាំងដែលពលរដ្ឋរស់នៅនោះ ជាដីសាធារណរបស់រដ្ឋក៏ដោយ៖ «គាត់នៅទទួលទាននៅហ្នឹងពីយូរណាស់មកហើយ ទើបថាគាត់រស់នៅលើដីខុសច្បាប់អ៊ីចឹង ឃើញថា អាហ្នឹង ជាលេសរបស់អាជ្ញាធរក្នុងការបណ្ដេញគាត់ចេញ ហើយជាការរំលោភសិទ្ធិលំនៅឋាន ជាពិសេសគឺសិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិស្ត្រី សិទ្ធិកុមារហ្នឹង គឺថារំលោភធ្ងន់ធ្ងរណាស់ ហើយវារំលោភច្បាប់ទៅទៀត។ ដេញពួកគាត់ហើយ ឲ្យទៅនៅដីដែលពុំមែនជាដីពិតប្រាកដរបស់គាត់ ហើយបោះតង់នៅ សួរថាតើថ្ងៃក្រោយទៅ យើងនឹងឲ្យពួកគាត់ទៅនៅទីណា។ អាហ្នឹង ! ទៅជាគោលការណ៍មួយ មិនមែនជាគោលការណ៍កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ វាទៅជាគោលការណ៍បង្កើននូវភាពក្រីក្រទៅវិញ»។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ ស្នើដល់អាជ្ញាធរទាំងអស់ បញ្ឈប់ការបណ្ដេញពលរដ្ឋចេញដោយបង្ខំ នៅក្នុងកាលៈទេសៈដ៏ពិបាកនេះ ព្រោះវាធ្វើឲ្យពួកគាត់ រងទុក្ខមួយជាន់ហើយ មួយជាន់ទៀត ដោយពិបាកនឹងស្វែងរកប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារហើយ ត្រូវបាត់ទីជម្រក អត់ស្បៀងអាហារ និងអាចប្រឈមការឆ្លងជំងឺកាចសាហាវទៀត៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។