គ្រួសារសកម្មជនដីធ្លីនៅខេត្តកោះកុង អះអាងថា ពួកគេនឹងមិនត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនោះទេ ប្រសិនបើតុលាការ មិនដោះលែងសាច់ញាតិពួកគេឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ។ ចំណែកឯមន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលថា ការឃុំខ្លួន និងការចោទប្រកាន់សកម្មជនដីធ្លីនេះ គឺប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិរបស់ពួកគេ ហើយអំពាវនាវដល់តុលាការឱ្យទម្លាក់បទចោទលើសកម្មជនទាំងនោះ ។
ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋមានទំនាស់ដីធ្លីជិត ១០០នាក់ ភាគច្រើនជាប្ដី ប្រពន្ធ កូនៗ និងសាច់ញាតិ សកម្មជនដីធ្លីនៅខេត្តកោះកុង ដែលកំពុងជាប់ឃុំទាំង៩នាក់ ព្រមទាំងប្រជាសហគមន៍មួយចំនួនទៀត នៅថ្ងៃទី១១កក្កដា បានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅមុខសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង ដើម្បីទាមទារឲ្យតុលាការទម្លាក់ការចោទប្រកាន់មកលើសកម្មជនដីធ្លីទាំង ៩នាក់។
ពួកគេបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាតវ៉ា ដោយលើកបដា និងរូបភាព ហើយស្រែកទាមទារឲ្យដោះលែងអ្នកទាំង ៩នាក់នោះ ស្របពេលដែលចៅក្រមស៊ើបសួរសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង កោះហៅអ្នកទាំង ៩នាក់មកសាកសួរបន្ថែម ក្នុងសំណុំរឿងញុះញង់។ ពួកគេរៀបរាប់ពីផលលំបាកផ្សេងៗ បន្ទាប់ពីអវត្តមានសមាជិកគ្រួសារ ក្នុងនោះ កុមារតូចៗ ដែលម្ដាយត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងពន្ធនាគារ ពួកគេតែងតែដេកយំនឹកម្ដាយដោយក្ដីអាឡោះអាល័យ និងបានដឹកដៃបងប្អូនមកមុខតុលាការ ដើម្បី សូមឲ្យតុលាការដោះលែងម្ដាយឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញ។ ចំណែកឯគ្រួសារដែលតុលាការឃុំខ្លួន ម្ដាយ ឬឪពុក ឬអ្នកស្វែងរកចំណូលទ្រទ្រង់គ្រួសារ គ្រួសារនោះ គឺកំពុងតែរស់នៅក្នុងស្ថានភាពលំបាកខ្វះខាតស្បៀងអាហារ គ្មានអ្នកមើលថែរក្សាកូនចៅ និងម្ដាយឪពុកចាស់ជរានៅផ្ទះ ហើយកូនៗក៏គ្មានលទ្ធភាពទៅសាលារៀន។
ស្វាមីលោកស្រី យឿន ខ្មៅ គឺលោក សួស ថែត ដែលមានកូនចំនួន៥នាក់ក្នុងបន្ទុក និងមានកូនភ្លោះតូចៗ ២នាក់ផងនោះ បានប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី ទាំងអួលដើមកថា តាំងតែពីប្រពន្ធជាប់ពន្ធនាគារមក លោកមិនអាចទៅធ្វើការជាកម្មករសំណង់ ដើម្បីបានប្រាក់ចំណូលទ្រទ្រង់គ្រួសារនោះទេ ព្រោះគ្មានអ្នកណាមើលកូនតូចៗនៅផ្ទះ ថែមទាំងគ្មានអ្នកមើលថែរក្សាឪពុកចាស់ជរា អាយុជាង ៨០ឆ្នាំ។ លោកបន្តថា លោកតែងតែកុហកកូនតូចៗនៅពេលយប់ នៅពេលដែលកូនៗ សួររកម្ដាយ ដោយលោកតែងប្រាប់ទៅកូនថា ម្ដាយទៅផ្សារ ឬទៅនេះ ទៅនោះ ជាដើម។
Opens in new windowលោកបន្តទៀតថា ប្រពន្ធរបស់លោកមិនបានធ្វើអ្វីខុសនោះទេ ដោយគ្រាន់តែចូលរួមដាក់ញត្តិនៅក្រសួងយុត្តិធម៌ ដើម្បីឲ្យក្រសួងទម្លាក់បទចោទលើពលរដ្ឋ ដែលតវ៉ាឲ្យមានដំណោះស្រាយជម្លោះដីធ្លីចំនួន ៣០នាក់។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ កូនប្រុសលោកស្រី ផាវ ញ៉ើង ដែលកំពុងជាប់ឃុំក្នុងពន្ធនាគារ គឺលោក ហង់ វាសនា ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា តុលាការមិនបានបញ្ជូនអ្នកជាប់ឃុំទាំង៩ មកសាកសួរនៅថ្ងៃទី១១ កក្កដានោះទេ ដោយតុលាការអះអាងថា បានសាកសួរពួកគាត់នៅក្នុងពន្ធនាគាររួចទៅហើយ។ លោកបន្តថា លោកបានទៅសួរសុខទុក្ខម្ដាយនៅពន្ធនាគារដែរ ក៏ប៉ុន្តែមន្ត្រីពន្ធនាគារមិនអនុញ្ញាតឲ្យជួប ក្រោមហេតុផលថាគ្មានលិខិតសុំជួបជនជាប់ឃុំ។
លោកហង់ វាសនាបន្ថែមថា ពលរដ្ឋនឹងនៅតែបន្តទាមទារឲ្យតុលាការដោះលែងសាច់ញាតិពួកគេ បើទោះបីជាមានការគំរាមកំហែងកម្រិតណាក៏ដោយ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅពុំទាន់អាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង លោក ស៊ូ សុវណ្ណារ៉ា ដើម្បីសុំការអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះបានទេ នៅថ្ងៃទី១១ កក្កដា។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងធុរកិច្ច និងសិទ្ធិមនុស្សរបស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក វណ្ណ សុផាត មានប្រសាសន៍ថា ការចាប់ខ្លួន ការចោទប្រកាន់ និងការឃុំខ្លួនពលរដ្ឋ ដែលកំពុងមានបញ្ហា ត្រូវការដំណោះស្រាយ គឺជាការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ហើយមិនអាចបញ្ចប់ការតវ៉ារបស់ពលរដ្ឋបានទេ។ លោកបន្តថា ដើម្បីអាចឲ្យពលរដ្ឋបញ្ឈប់ការតវ៉ានេះ អាជ្ញាធរ និងតុលាការ គួរតែដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីពលរដ្ឋ ឲ្យបានសមរម្យ និងអាចទទួលយកបាន ហើយដោះលែង និងទម្លាក់បទចោទប្រកាន់ពលរដ្ឋ ដែលប្រើសិទ្ធិបញ្ចេញមតិ ក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយវិវាទដីធ្លី។
កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ក្រុមសកម្មជនដីធ្លីទាំងនោះ បានព្យាយាមឡើងទៅដាក់ញត្តិស្នើសុំអន្តរាគមន៍ពីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌លោក កើត ឫទ្ធិ ឱ្យទម្លាក់ការចោទប្រកាន់លើតំណាងសហគមន៍របស់ពួកគាត់ចំនួន ៣០នាក់។ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុងបានចាប់ខ្លួនសកម្មជនដីធ្លីចំនួនជាង ១០នាក់ នៅពេលរារាំងក្រុមពលរដ្ឋសហគមន៍មិនឱ្យធ្វើដំណើរទៅដាក់ញត្តិនៅភ្នំពេញ។ បន្ទាប់មកតុលាការខេត្តកោះកុងសម្រេចឃុំខ្លួនសកម្មជនដីធ្លី៩នាក់ រួមទាំងកុមារាអាយុ ១ឆ្នាំ ៣ខែម្នាក់ផង នៅពន្ធនាគារ ដោយចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់ឲ្យប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋជាអាទិ៍ តាមមាត្រា៤៩៤ និង៤៩៥ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ៕