ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានទំនាស់ដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន យូញៀន (Union Development Group) មិនព្រមទទួលយកគោលនយោបាយដោះដូរដីទៅទីតាំងថ្មី ផ្ដល់ដោយអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង ដើម្បីបញ្ចប់វិវាទដីធ្លីនេះទេ ព្រោះពួកគេអះអាងថា អាជ្ញាធរផ្ដល់សំណងមិនមានតម្លាភាព។ ពលរដ្ឋស្នើសុំអាជ្ញាធរពិនិត្យនិងដោះស្រាយបញ្ហានេះជូនពួកគាត់ឡើងវិញ ដោយផ្ដល់សំណងសមរម្យ ដែលស្របទៅតាមទំហំដីដែលពួកគាត់បាត់បង់។
ពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសាររស់នៅស្រុកគីរីសាគរ និងស្រុកបុទុមសាគរ ខេត្តកោះកុង បដិសេធមិនទទួលយកប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិចាប់ដីឡូត៍ ដែលអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុងផ្ដល់ឲ្យចាប់ពី ១ហិកតារដល់ ២ហិកតារ នៅថ្ងៃទី១៤ តុលា ដោយសារដំណោះស្រាយមិនសមនឹងផលប៉ះពាល់ដែលពួកគាត់បាត់បង់ដីអស់ជាច្រើនហិកតារ ក្នុងរយៈពេលជាង ១០ឆ្នាំមកនេះ។
ការមិនព្រមទទួលសំណងនេះ ក្រោយពីអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង និងក្រសួងដែនដីសម្រេចផ្ដល់ដំណោះស្រាយខុសគ្នា តាមគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ដោយបែងចែកពលរដ្ឋជាង ១ពាន់៣រយនាក់ (១.៣៣៣) ចេញជាពីបីក្រុម ដែលរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងវិនិយោគអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមហ៊ុនចិន យូញៀន។
ពលរដ្ឋក្រុមទី១ ដែលរស់នៅក្នុងទីតាំងវិនិយោគក្រុមហ៊ុន មានចំនួន ២៤៧គ្រួសារ ទទួលបានដីផ្ទះទំហំកន្លះហិកតារ ដីចម្ការ ៣ហិកតា និងថវិកា ៩.០០០ដុល្លារ (ប្រាំបួនពាន់ដុល្លារ) ក្នុងមួយគ្រួសារ។ ចំពោះពលរដ្ឋក្រុមទី២ ដែលទីតាំងដីពួកគាត់ ខុសភូមិនិងឃុំ មាន ២៥៥គ្រួសារ ទទួលបានដីចម្ការទំហំ ២ហិកតា ក្នុងមួយគ្រួសារ។ រីឯពលរដ្ឋក្រុមទី៣ ដែលស្នើសុំគោលបន្ថែម មានជាង ៨៣១គ្រួសារទៀត គឺទទួលបានដីចម្ការទំហំ ១ហិកតាក្នុងមួយគ្រួសារ។ ចំណែកប្រជាពលរដ្ឋស្នើសុំដីសម្បទានសង្គមកិច្ច រដ្ឋាភិបាលនឹងនឹងធ្វើការដោះស្រាយតាមក្រោយ។
ពលរដ្ឋម្នាក់មានដីចម្ការ ៩ហិកតារ នៅឃុំតានួន ស្រុកបុទុមសាគរ ខេត្តកោះកុង លោក សម ធី ត្រូវបានអាជ្ញាធរដាក់ឈ្មោះគ្រួសាររបស់លោក ក្នុងចំណោមពលរដ្ឋក្រុមទី៣ ប៉ុន្តែលោកមិនទទួលយកដំណោះស្រាយនេះទេ។ លោកចាត់ទុកគោលនយោបាយនេះថា ជាការចាប់បង្ខំពលរដ្ឋឲ្យព្រមយកទៅតាមអ្វីដែលអាជ្ញាធរកំណត់ឲ្យ ដោយមិនពិគ្រោះយោបល់ជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ និងមានការចូលរួមពីអង្គការសង្គមស៊ីវិលឡើយ៖ «បើគិតទៅបានត្រឹមតែ ៥ហិកតារ ឬក៏ ៤ហិកតារ ឲ្យលុយតាមហ្នឹងមក។ ឧទាហរណ៍ថា ដីខ្ញុំ ៩ហិកតារ ឲ្យខ្ញុំ ៥ហិកតារ ដោះស្រាយលុយមកវិញមក តាមគោលនយោបាយពីមុន ១ហិកតារ ៨ពាន់ដុល្លារ អ៊ីចឹងទៅ។ ខ្ញុំមានទៅថាអី អត់ទាស់ខុសទេ»។
ស្រដៀងគ្នានេះ ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតដែលមានដីចម្ការជាង ៦០ហិកតារ នៅឃុំភ្ញីមាស ស្រុកគីរីសាគរ ខេត្តកោះកុង លោកស្រី ទិត្យ តេម ត្រូវបានអាជ្ញាធរសម្រេចឲ្យដី ១ហិកតារ ដោយសារទីតាងដីនោះខុសពីទីលំនៅនៅឃុំព្រែកខ្សាច់។
លោកស្រីថ្លែងថា ការផ្ដល់ដំណោះស្រាយបែបនេះ គឺជារឿងអយុត្តិធម៌ និងមិនអាចទទួលបានឡើយ ចំពោះលោកស្រី និងពលរដ្ឋផ្សេងទៀតដែលមានដីធ្លីច្រើនហិកតារ ដោយធ្លាប់អាស្រ័យផលតាំងពីឆ្នាំ១៩៨០។
ស្ត្រីវ័យ ៦៣ឆ្នាំរូបនេះ ស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលគិតគូរផ្ដល់សំណងជូនពួកគាត់ឲ្យបានសមរម្យជាងនេះ ដោយផ្អែកទៅតាមទំហំដីដែលបាត់បង់ទៅខាងក្រុមហ៊ុនចិន៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យអាជ្ញាធរហ្នឹង ដោះស្រាយឲ្យយុត្តិធម៌ ដោះដូរឲ្យមានតម្លាភាព។ ពាក្យដោះដូរ គឺមិនបានស្មើ ក៏បានពាក់កណ្ដាលដែរ។ យើងថែមជាថវិកាមក អាហ្នឹង ! គេដោះដូរ។ ឲ្យខ្ញុំ ២ហិកតារ ខ្ញុំយកម៉េចបាន។ ខ្ញុំទទួលយកបានអត់បានទេ។ បើសិនជាខ្ញុំអត់មានដី ឲ្យខ្ញុំ ១០ម៉ែត្រ ២០ម៉ែត្រ ក៏ខ្ញុំទទួលយកបានដូចគ្នា។ ខ្ញុំមានដីមានផ្ទះរបស់ខ្ញុំសមរម្យ ហេតុម្ដេចមកដោះដូរអត់មានតម្លាភាព អ៊ីចឹង ! ។ ពួកខ្ញុំអត់អាចទទួលយកបាន។ ពួកខ្ញុំនឹងមានការតវ៉ាទៀត»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចសុំការឆ្លើយតបរឿងនេះអភិបាលរងខេត្តកោះកុង លោក សុខ សុទ្ធី និងរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងដែនដី លោក ទេព ធន បានទេ នៅថ្ងៃទី១៤ តុលា ដោយហៅទូរស័ព្ទចូល តែពុំមានអ្នកទទួល។
ទោះបីជាយ៉ាងណា ក្ដី អភិបាលរងខេត្តកោះកុង លោក សុខ សុទ្ធី បានប្រាប់វិទ្យុក្នុងស្រុកថា ការដោះស្រាយនេះ គឺជាគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ចំពោះពលរដ្ឋណាដែលមិនព្រមទទួលយកគោលនយោបាយនេះ គឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគាត់។
មន្ត្រីឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការលីកាដូ ប្រចាំកោះកុង លោក ហួរ អ៊ីន ឲ្យដឹងថា លោកទទួលបានដំណឹងពីប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសារ ដែលមានដីធ្លីចាប់ពី ៤ហិកតារ គឺមិនសប្បាយចិត្តនឹងដំណោះស្រាយនេះទេ ដោយសារតែពួកគាត់បាត់បង់ប្រាក់ចំណូលពីរបរធ្វើចម្ការ ក្នុងរយៈពេលជាង ១០ឆ្នាំមកនេះ ក្នុងជម្លោះជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន។
លោកយល់ថា អាជ្ញាធរគួរពិនិត្យមើលការទាមទាររបស់ក្រុមពលរដ្ឋ ដែលមិនព្រមទទួលសំណងនេះឡើងវិញ ហើយដោះស្រាយជូនពួកគាត់ដោយតម្លាភាព និងអាចទទួលយកបាន ទើបអាចបញ្ចប់បញ្ហានេះបាន៖ «ការទទួលយកលក្ខខ័ណ្ឌឲ្យទទួលយកដោះស្រាយដូចគ្នា អ៊ីចេះ ! វាមិនយុត្តិធម៌ទេសម្រាប់ពួកគាត់។ អ៊ីចឹង ! អាជ្ញាធរត្រូវតែគិតទៅតាមទំហំនៃការខូចខាត។ របស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងផលប៉ះពាល់ ព្រោះទំហំដីផ្សេងៗ គ្នា ហើយក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលក្រុមហ៊ុន ឬគណៈកម្មការអន្តរក្រសួងមិនមានសមត្ថភាព ឬលទ្ធភាពដោះស្រាយបានទេ ជំហររបស់ពួកគាត់ គឺភាគច្រើន គាត់សូមឲ្យប្រគល់ដីហ្នឹង មកឲ្យពួកគាត់វិញមក។ អ៊ីចឹង ! យើងឃើញថា ជម្លោះនេះនឹងត្រូវបានដោះស្រាយបញ្ចប់ បើសិនជាផ្អែកទៅទីតាំងដី ទំហំដីជាក់ស្ដែង ហើយបើមិនដោះស្រាយសូមប្រគល់ដីហ្នឹងឲ្យគាត់វិញ»។
ក្រុមហ៊ុនចិន យូញៀន ឌីវេឡុបមិន គ្រុប (Union Development Group Co.,Ltd) បានទទួលដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច នៅចំកណ្ដាលឧទ្យានជាតិបទុមសាគរ ក្នុងខេត្តកោះកុង សរុបចំនួនជាង ៤ម៉ឺន ៥ពាន់ហិកតារ (៤៥.១០០) ពីរដ្ឋាភិបាលលោក ហ៊ុន សែន កាលពីឆ្នាំ២០០៨ ដើម្បីសាងសង់ទីក្រុងទេសចរណ៍ដ៏ធំមួយ ដែលត្រូវចំណាយទឹកប្រាក់ ៣ពាន់ ៨រយលានដុល្លារ។
គម្រោងអភិវឌ្ឍនេះ បានបណ្ដាលឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាង ១ពាន់គ្រួសារ ត្រូវចាកចេញពីលំនៅឋានរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែនៅមានប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសារទៀតនៅមិនទាន់ទទួលបានដំណោះនៅឡើយ គិតមកដល់ពេលនេះ។
ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋដែលមិនព្រមទទួលគោលគោលនយោបាយដីធ្លី ស្នើសុំអាជ្ញាធរខេត្តកោះកុង និងក្រសួងដែនដី បើកវេទិកាពិភាក្សាជាមួយពលរដ្ឋ និងផ្ដល់សំណងសមរម្យ ដែលអាចទទួលយកបាន។ ពលរដ្ឋ ប្រកាន់ជំហរថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរមិនស្វែងរកដំណោះស្រាយល្អជាងនេះទេ នោះពួកគាត់នឹងនាំគ្នាចេញតវ៉ាតាមស្ថាប័នរដ្ឋ លុះត្រាទទួលបានដំណោះស្រាយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។