អាជ្ញាធរ​មីន​កម្ពុជា​នៅ​តែ​មាន​កង្វល់​ចំពោះ​បញ្ហា​គ្រាប់មីន

0:00 / 0:00

មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​មីន​បង្ហាញ​កង្វល់​ថា រាជរដ្ឋាភិបាល​នៅ​តែ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ងាយ​នឹង​រង​គ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់មីន និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ ដោយសារតែ​បច្ចុប្បន្ន​គ្រាប់មីន និង​សំណល់​សង្គ្រាម​ទាំង​នោះ នៅ​តែ​សេសសល់​រាយប៉ាយ​ជា​ច្រើន​កន្លែង​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា នៅ​ឡើយ។

​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មិថុនា បុរស​ម្នាក់​នៅ​ស្រុក​វ៉ារិន ខេត្ត​សៀមរាប បាន​រង​របួស​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដោយសារ​មីនតោន​នៅ​ពេល​គាត់​យក​ត្រាក់ទ័រ​ទៅ​ភ្ជួរ​ដី​ដើម្បី​ដាំ​ដុះ​ដំណាំ។

អាជ្ញាធរ​មីន​កម្ពុជា បាន​បើក​វគ្គ​បណ្ដុះបណ្ដាល​បន្ថែ​ម​ស្ដីពី​ការ​ប្រើប្រាស់​ឧបករណ៍ ត្រីវិស័យ ជី.ភី.អេស (GPS) និង​ការ​ត្រួតពិនិត្យ​ផែនទី ដល់​មន្ត្រី និង​បុគ្គលិក​ឱ្យ​ចេះដឹង​ពី​ប្រព័ន្ធ​ផ្ដល់​ព័ត៌មាន​ជុំវិញ​ជនរងគ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់មីន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មិថុនា។

ទេសរដ្ឋមន្ត្រី​ទទួលបន្ទុក​បេសកកម្ម​ពិសេស និង​ជា​អគ្គលេខាធិការ​អាជ្ញាធរ​មីន គឺ​លោក លី ធុច។ លោក​មានប្រសាសន៍​កាល​ពី​ល្ងាច​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ខែ​មិថុនា ថា កាល​ពី​ជាង ៣០​ឆ្នាំមុន សង្គ្រាម​រ៉ាំរ៉ៃ​បាន​កើត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ហើយ​ក្រោយពី​ចប់​សង្គ្រាម​នោះ​មក រយៈពេល​ជាង ២០​ឆ្នាំ​មក​នេះ គឺ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្នុង​ការ​បោសសំអាត​មីន និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ​ដែល​កំពុងតែ​នៅ​សេសសល់​រាយប៉ាយ​ជា​ច្រើន​កន្លែង។

​លោក លី ធុច បញ្ជាក់​ទៀត​ថា សង្គ្រាម​នៅ​កម្ពុជា ដែល​កើត​ឡើង​ជិត ៣​ទសវត្ស បាន​បន្សល់ទុក​មត៌ក​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ បើ​គិត​ចាប់ពី​អំឡុង​ឆ្នាំ​១៩៧៩ រហូត​មក​ដល់​ឆ្នាំ​២០១៥ គឺ​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ចំនួន​ជាង ៦៤.០០០​នាក់ បាន​ពិការ និង​រងគ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់មីន និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ៖ «កេរ្តិ៍មរតក​ពី​សង្គ្រាម​នេះ គឺ​បាន​បន្សល់​ទុក​នូវ​គ្រាប់បែក និង​សំណល់​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស ដែល​រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​ប្រឹងប្រែង​បោសសំអាត»

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មិថុនា កន្លង​ទៅ បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ ស៊ុន ដានី អាយុ ៣២​ឆ្នាំ នៅ​ភូមិ​វត្ត ឃុំ​ស្រែណូយ បាន​រង​របួស​ធ្ងន់​ដោយសារ​គ្រាន់​មីនតោន​ប្រឆាំង​រថក្រោះ​ដែល​សេសសល់​ពី​សង្គ្រាម ហើយ​កប់​ជ្រៅ​នៅ​ក្រោម​ដី។

អធិការ​នគរបាល​ស្រុក​វ៉ារិន លោក ណុប សារៈ មាន​ប្រសាសន៍​ថា បុរស​រូប​នោះ​បាន​បើក​ត្រាក់ទ័រ​របស់​គាត់​ទៅ​ភ្ជួរ​ចម្ការ​នៅ​តំបន់​ឈ្មោះ​ត្រពាំងដៃអាវ ហើយ​ក៏​ជាន់​ចំ​គ្រាប់មីន​បណ្ដាល​ឱ្យ​ផ្ទុះ​ត្រូវ​ជើង និង​ដៃ​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ៖ «និយាយ​ទៅ​ម្ដុំ​ហ្នុង​គឺ​ជា​តំបន់​សមរភូមិ​ក្តៅ អំឡុង​ទសវត្ស​ទី​៨០។ គេ​ធ្លាប់​បោសសំអាត​មួយ​សា​ទៅ​ហើយ ប៉ុន្តែ​មីនតោន​វា​នៅ​កប់​ជ្រៅ»

​អគ្គលេខាធិការ​អាជ្ញាធរ​មីន លោក លី ធុច ឱ្យ​ដឹង​ថា ថ្វីត្បិតតែ​រដ្ឋាភិបាល និង​ប្រទេស​ម្ចាស់​ជំនួយ​បាន​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​សកម្មភាព​រំដោះ​គ្រាប់មីន និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ​ចេញ​ពី​ផ្ទៃដី​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា រយៈពេល​ជាង ២០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​ក្តី ក៏​គ្រាប់មីន​និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិនទាន់​ផ្ទុះ​នៅតែ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់ និង​គំរាមកំហែង​ប្រជាពលរដ្ឋ​​នៅ​ឡើយ។ កាល​ពី​អំឡុង​ឆ្នាំ​១៩៩៧ មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​រងគ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់មីន​ប្រមាណ ៤.០០០​នាក់ ក្នុង ១​ឆ្នាំៗ។ ក៏ប៉ុន្តែ​មកដល់​បច្ចុប្បន្ន បើ​ទោះ​ជា​ចំនួន​អ្នក​រងគ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់មីន​បាន​ថយ​ចុះ​នៅ​ក្រោម ២០០​នាក់ ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំៗ ហើយ​ក៏ដោយ ក៏​រដ្ឋាភិបាល​នៅ​តែ​មាន​កង្វល់។

លោក លី ធុច ឱ្យ​ដឹង​ថា តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ គឺ​កម្ពុជា មាន​ផ្ទៃដី​ប្រមាណ​ជាង ២.៧៤០​គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ដែល​សង្ស័យ​ថា អាច​មាន​គ្រាប់មីន និង​យុទ្ធភណ្ឌ​មិនទាន់​ផ្ទុះ។

ក្នុង​រយៈពេល ២០​ឆ្នាំ​មក​នេះ កម្ពុជា​ទើបតែ​បោស​សំអាត​មីន​នៅ​លើ​ផ្ទៃដី​ប្រមាណ ១.១០០​គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ហើយ​កម្ពុជា ត្រូវ​ការ​រយៈពេល​ច្រើន​ឆ្នាំ​ទៅ​មុខ​ទៀត​ដើម្បី​រំដោះ​ផ្ទៃដី​ឱ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព​ទាំង​ស្រុង៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។