ការអស់រដូវរបស់ស្ត្រីជាធម្មតាគឺនៅអាយុចន្លោះពី៤៥ឆ្នាំដល់៥៥ឆ្នាំ ហើយរោគសញ្ញាមុនអស់រដូវ គឺប្រែប្រួលខុសៗគ្នាពីស្ត្រីម្នាក់ទៅស្ត្រីម្នាក់ទៀត។
ក្នុងទំព័រវ៉ឹបសាយថ៍ www.thirdage.com បានឲ្យដឹងថា ប្រសិនបើលោកអ្នកមានអាការៈសញ្ញាមួយចំនួន ដូចជារដូវមកមិនទៀងទាត់ មានធ្លាក់ឈាមតិចៗរយៈពេលខ្លី ធ្លាក់ឈាមមកច្រើនពេកក្នុងរយៈពេលយូរ មានធ្លាក់ឈាមរដូវច្រើនដងមិនទៀងទាត់ មានអារម្មណ៍ខឹងច្រើន មួម៉ៅ អស់កម្លាំង ឡើងទម្ងន់ គេងមិនបាន បែកញើស ក្តៅមុខភាយៗ ។ល។និង។ល។នោះ ទាំងនេះគឺជាសញ្ញាបង្ហាញថា ស្រ្តីនឹងឈានចូលដល់ការអស់រដូវ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត អៀម មុន្នី ប្រធានផ្នែកសុខភាពបន្តពូជ នៃអង្គការសម្ព័ន្ធសុខភាពកុមារនិងសុខភាពបន្តពូជ ហៅកាត់ថា អង្គការរ៉ាក់ឆា (RACHA) បានមានប្រសាសន៍ពន្យល់ប្រាប់អំពីមូលហេតុនៃការអស់រដូវរបស់ស្ត្រីយ៉ាងដូច្នេះ ៖ «ការអស់រដូវ គឺជាការបញ្ឈប់ជារៀងរហូតនៃការមករដូវរាល់ខែ និងជាការបញ្ចប់ដំណើរការនៃប្រព័ន្ធបន្តពូជរបស់ស្ត្រី។ ការអស់រដូវនេះ គឺជាធម្មជាតិរបស់ស្ត្រី ដែលចាប់ផ្តើមពេលមានអាយុពី៤៥ឆ្នាំ ទៅ៥៥ឆ្នាំ ហើយអាចអាយុតិចជាងនេះ ចំពោះស្ត្រីជក់បារី និងខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ និងខ្លះអាយុលើស៥៥ឆ្នាំ ប្រសិនបើស្ត្រីនោះមានកូនច្រើន ឬកូនចាប់ពី៣នាក់ឡើងទៅ»។
ក្នុងទំព័រវ៉ឹបសាយថ៍នៃក្រសួងសុខាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលមានអាសយដ្ឋាន www.womenshealth.gov/menopause បានឲ្យដឹងថា ការអស់រដូវគឺគ្រាន់តែជាដំណាក់កាលមួយ ក្នុងចំណោមដំណាក់កាលជាច្រើននៃជីវិតបន្តពូជរបស់ស្ត្រី ហើយគេចែកចេញជា៤ដំណាក់កាលធំៗ។
ទី១ Premenopause: គឺជាដំណាក់កាលមួយដែលគិតចាប់ពីការមករដូវដំបូងរបស់ស្ត្រី រហូតដល់ការមករដូវទៀងទាត់ចុងក្រោយ ហើយដំណាក់កាលនេះគេហៅថា ជាអំឡុងពេលនៃការបន្តពូជជាធម្មតារបស់ស្ត្រី។
ទី២ Perimenopause: ដំណាក់កាលនេះមានន័យថា ដំណាក់កាលនៅអំឡុងពេលជិតអស់រដូវ គឺជាដំណាក់កាលអន្តរកាល ដែលមានការប្រែប្រួលរយៈពេលពី២ឆ្នាំទៅ១០ឆ្នាំ មុនពេលស្ត្រីអស់រដូវរហូត។ ដំណាក់កាលនេះ គឺពាក់ព័ន្ធទៅនឹងអកម៉ូនរបស់ស្ត្រី ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានរោគសញ្ញាមួយចំនួន ដូចជាក្តៅមុខក្តៅមាត់ជាដើម។
ទី៣ Menopause: គឺជាដំណាក់កាលនៃការបញ្ចប់នូវភាពប្រែប្រួលរបស់ស្ត្រីដែលស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលបន្តពូជ។ ដំណាក់កាលMenopause នេះ គឺជាដំណាក់កាលដែល Estrogen និង progesterone បន្ថយដល់កម្រិតទាបបំផុត ហើយOvaries ឬកន្សោមពងរបស់ស្ត្រី ឈប់ផលិតមេជីវិតញី ដែលនេះមានន័យថា ស្ត្រីមិនអាចមានកូនតាមធម្មជាតិតទៅទៀតបានឡើយ។
ដំណាក់កាលទី៤ Postmenopause: ជាដំណាក់កាលអស់រដូវជាអចិន្ត្រៃយ៍របស់ស្ត្រី ហើយដែលគេអាចកត់ចំណាំបាន នៅក្រោយដែលស្ត្រីពុំមានរដូវទាល់តែសោះជាប់ៗគ្នាក្នុងអំឡុងពេល១២ខែ។ នៅក្នុងដំណាក់កាលនេះ ប្រសិនបើស្ត្រីនៅមានធ្លាក់ឈាម ទោះបីជាឈាមនោះធ្លាក់តិចៗក្តី គេត្រូវតែទៅជួបពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញជាបន្ទាន់។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត អៀម មុន្នី ប្រធានផ្នែកសុខភាពបន្តពូជនៃអង្គការរ៉ាក់ឆា បានមានប្រសាសន៍បន្តថា នៅមុនអស់រដូវ ស្ត្រីមានការប្រែប្រួលជាច្រើន ដែលបណ្តាលមកពីហេតុផលយ៉ាងនេះថា ៖ «រោគសញ្ញានៃការប្រែប្រួលពេលអស់រដូវនោះ គឺដោយសារតែអកម៉ូនថយចុះ ដែលជាហេតុនាំឲ្យស្ត្រីមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត ខឹងមួម៉ៅ អារម្មណ៍មិននឹង សុដន់ឡើងធំ ឈឺនៅពេលមុនមករដូវ នៅពេលនោះយើងឃើញថា ស្ត្រីមានឡើងទម្ងន់។ រដូវមិនទៀងទាត់អាចមានច្រើន ឬមានតិច»។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត អៀម មុន្នី បានមានប្រសាសន៍រៀបរាប់បន្ថែមនូវរោគសញ្ញាជាច្រើនទៀត ដែលកើតមានឡើងចំពោះស្រ្តីនៅពេលជិតអស់រដូវ ៖ «ក្តៅស្អុះស្អាប់ បែកញើស អស់កម្លាំង ឈឺក្បាល ឈឺសន្លាក់ដៃជើង ហើយស្ត្រីខ្លះស្រពន់ដៃជើង និងខ្លះទៀតវិលមុខ។ រោគសញ្ញាទាំងនេះនឹងខ្លាំងឡើងជាអតិបរមានៅ២ឆ្នាំក្រោយពីបាត់រដូវ ហើយបើមិនព្យាបាលទេ រោគសញ្ញាទាំងនេះនឹងពន្យារពី៥ឆ្នាំរហូតដល់១០ឆ្នាំ»។
អ្នកស្រី ស៊ូ សិលា អាយុ៦២ឆ្នាំ រៀបការមានកូនស្រីម្នាក់ ដែលប្រកបរបរលក់ដូរបន្លែតិចតួចនៅផ្សារដើមគ និងនៅផ្សារក្បាលថ្នល់ ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ បានថ្លែងថា អ្នកស្រីមករដូវជាលើកដំបូងកាលពីអាយុ១៣ឆ្នាំ ហើយអស់ទៅវិញជាស្ថាពរនៅអាយុ៥៥ឆ្នាំ។
អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍រៀបរាប់អំពីអាការៈមួយចំនួនក្រោយអស់រដូវយ៉ាងនេះថា ៖ «ប្រហែលពីរខែមុន មកតិចៗខុសធម្មតា ដល់ខែទីពីរមកដុំៗ ប្រហែលពីរថ្ងៃ ថ្ងៃដំបូងមកខ្លាំង។ ខ្ញុំមានជំងឺច្រើន ដូចជាឈឺក្នុងឆ្អឹង អស់កម្លាំង ជួនកាលត្រូវបែកញើសជោកខ្លួន ត្រជាក់ដៃជើង ទៅពេទ្យទៅចាក់ថ្នាំ ព្យួរសេរ៉ូមទៅអន់ទៅ»។
ក្នុងទំព័រវ៉ឺបសាយ៍នៃក្រសួងសុខាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកដដែលបន្តថា កាលដែលស្ត្រីរៀបចំខ្លួនប្រាណជាស្រេច និងស្វែងយល់ដឹងអំពីភាពប្រែប្រួលទាំងរូបរាងកាយ និងផ្លូវចិត្តក្នុងអំឡុងពេលនិងក្រោយពេលអស់រដូវ ស្ត្រីទាំងនោះភាគច្រើនអាចមានវិធីរក្សាការពារសុខភាព និងអាចបន្តជីវិតរស់នៅរបស់គេបន្ទាប់ពីការអស់រដូវបានពី២៥ឆ្នាំ ដល់៣០ឆ្នាំទៅមុខទៀត។
បន្ថែមពីនេះ ស្ត្រីដែលមានវ័យឈានចូលដល់ការអស់រដូវរហូតបច្ចុប្បន្ននេះ គេមានសុខភាពល្អប្រសើរជាងមុន មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួននៅវ័យក្មេងជាងអាយុវ័យចាស់ពិតប្រាកដ ហើយសំខាន់ជាងនេះគឺថា ស្ត្រីដែលអស់រដូវទាំងនោះ នៅតែបន្តសកម្មភាពរស់នៅក្នុងជីវិត និងប្រកបការងារធ្វើជាធម្មតា ដែលមានលក្ខណៈខុសគ្នាច្រើនបើប្រៀបធៀបស្ត្រីកាលពីជំនាន់មុនៗ៕