អ្នកធ្វើប្រហុក ផ្អក នៅតាមដងទន្លេសាប ក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ឱ្យដឹងថា ផលត្រីនៅឆ្នាំនេះ សមល្មម សម្រាប់ធ្វើប្រហុក ផ្អក ហើយពួកគាត់ចង់ឱ្យមានក្រុមហ៊ុននានា ចុះមកទិញដល់ស្រុកភូមិដើម្បីឱ្យត្រី ប្រហុក បានកាន់តែថ្លៃ។ ពលរដ្ឋនៅទីនោះ អះអាងថា សហគមន៍មានលទ្ធភាពផ្គត់ផ្គង់ប្រហុក ផ្អក ឱ្យក្រុមហ៊ុនបានគ្រប់គ្រាន់ និងច្រើនរដូវ ហើយប្រសិនបើអាចធ្វើបែបនេះបាន នោះជាការជួយសេដ្ឋកិច្ចពលរដ្ឋបានកាន់តែច្រើន។
អ្នកធ្វើប្រហុកម្នាក់ ក្នុងសហគមន៍ច្រណូក ស្រុកកំពង់លែង ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោកស្រី ហែក នឿន ប្រាប់ថា ត្រីស្រស់ ទើបលើកឡើងពីទូក មិនទាន់កាត់ក្បាល មិនទាន់កោសស្រកាចេញ មួយគីឡូក្រាម ខ្ទង់មួយពាន់រៀល។ លោកស្រីថា ត្រីឆ្នាំនេះថ្លៃ ដោយសារ មានសហគមន៍ផ្សេងមកទិញដែរ។
លោកស្រី ហែក នឿន ឱ្យដឹងថា រៀងរាល់ព្រឹក អ្នករស់នៅក្នុងសហគមន៍ច្រណូក នាំគ្នារង់ចាំទិញត្រី លើកឡើងពីទូក ហើយយកមកចែកគ្នា កាត់ក្បាល ធ្វើស្រកា វេះពោះ ដើម្បីលក់ បន្តទៅឱ្យឈ្មួញ យកទៅធ្វើប្រហុក ផ្អក ត្រីម៉ាំ ជាដើម។ ស្ត្រីវ័យជាង៦០ឆ្នាំរូបនេះ បន្តថា ត្រី ដែលធ្វើស្រកា និងកាត់ក្បាលរួច លោកស្រីលក់បានមួយគីឡូ ចន្លោះ ៤ ០០០រៀល ទៅ ៦ ០០០រៀល តាមប្រភេទត្រី៖ «ទើបតែធ្វើហ្នឹងឯង។ ទើបនឹងបានត្រី។ គេទិញប្រហុក កាត់ប្រហុក។ ( កាត់បាន ) ១០គីឡូ ២០គីឡូ ដកដើមចេញទៅ បាន៧ ០០០ ( រៀល ) ។ អស់ពីហ្នឹងទៅ មានគេ ឱ្យស៊ីឈ្នួលច្រូតស្រូវទៅ។ អស់ពីហ្នឹងទៅ ដើររើសកស្រូវ»។
រដូវត្រី ធ្វើប្រហុក នៅវគ្គដំបូង សម្រាប់រដូវបើកនេសាទ នៅឆ្នាំនេះ បានបិទបញ្ចប់ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ។ វគ្គបន្ទាប់ នៃរដូវធ្វើត្រីប្រហុក នឹងបើកនៅពាក់កណ្ដាលខែមករា ខាងមុខ។ ក្នុងវគ្គដំបូងនេះ ផលត្រីទឹកសាប សម្រាប់ធ្វើ ផ្អក ប្រហុក ថយចុះ ជាងឆ្នាំ២០១៩ ដោយសារការប្រែប្រួលកម្រិតទឹក នៅរដូវវស្សា មានទាប មិនអំណោយផល ដល់ត្រីក្នុងការបង្កបង្កើនកូន។
ប្រធានរដ្ឋបាលជលផល លោក អេង ជាសាន លើកឡើង ក្នុងពេលចុះពិនិត្យការប្រមូលផលត្រី នៅតាមដងទន្លេសាប ក្នុងភូមិសាស្ត្រខេត្តកណ្ដាល កាលពីថ្ងៃទី២៧ ធ្នូ ថា ទោះផលត្រី ថយចុះបន្តិច ប៉ុន្តែ ត្រីសម្រាប់ធ្វើប្រហុក ផ្អក ភាគច្រើន ធំៗល្អ និងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ដល់ការធ្វើប្រហុក ផ្អក។
អ្នកធ្វើប្រហុក ផ្អក នៅសហគមន៍ច្រណូក ម្នាក់ទៀត គឺ លោកស្រី នាង គឹមហៃ ឱ្យដឹងថា អ្នកភូមិភាគច្រើន មិនសូវធ្វើប្រហុក ផ្អក យកទៅលក់ដោយខ្លួនឯងទេ ព្រោះមិនសូវមានដើមទុន។ លោកស្រី ប្រាប់ថា ភាគច្រើន គឺអ្នកភូមិ នាំគ្នា ទិញត្រីពីទូក យកមកកាត់ក្បាល និងធ្វើស្រកា វះពោះ ហើយលក់បន្តឱ្យតំណាងសហគមន៍ ទទួលទិញបន្ត ដើម្បីប្រឡាក់អំបិល ធ្វើប្រហុក ផ្អក យកទៅលក់បន្ត។ លោកស្រី គឹមហៃ ឱ្យដឹងថា ក្នុងរដូវសម្បូរត្រីនេះ អ្នកភូមិ អាចរកចំណូលបាន ពីការកាត់ក្បាលត្រី ក្នុងមួយថ្ងៃ ខ្ទង់ពីរម៉ឺន (២០ ០០០)រៀល។ លោកស្រី ថា ក្រោយរដូវត្រី សម្បូរ អ្នកភូមិ នឹងនាំគ្នា ត្រលប់ទៅធ្វើស្រែវិញ៖ « ខ្ញុំធ្វើយូរហើយ ចូលបួន ដប់ឆ្នាំ។ កាត់តែត្រី ប្រហុកហ្នឹង គ្រាន់ចិញ្ចឹម មួយថ្ងៃ ចាយមួយថ្ងៃ ម្ហូបអាហារអ្វី អាចដោះស្រាយបាន។ រដូវដូចតែគ្នាហ្នឹង ខែទឹកឡើង ក៏យើងបានធ្វើ ខែសម្រក ក៏បានធ្វើមួយរដូវទៅ។ ផុតពីហ្នឹង ធ្វើស្រែទៅ។ គេ ( នេសាទ ) រកហ្នឹង វាគ្រាន់បើដែរ។ តែខាងពួក កំពង់ធំ គេទិញ យកទៅកាត់ប្រហុកដែរ ម្ល៉ោះត្រីហ្នឹង វាឡើងថ្លៃ។ ឡានគេចូលមកខាងកំពង់ធំ វាទិញទៅ យកទៅកាត់ខាងវាដែរ។ ត្រឹមពួកច្រណូក កាត់វាមិនអស់ទេ»។
ចំណែក តំណាងសហគមន៍ច្រណូក និងជាអ្នកទទួលទិញត្រីបន្ត ពីអ្នកភូមិ ដើម្បីប្រឡាក់អំបិល ធ្វើប្រហុក និងត្រីម៉ាំ លោកស្រី ភឹម សុគន្ធ ឱ្យដឹងថា ក្នុងមួយថ្ងៃ លោកស្រី ទិញត្រី បានប្រហែលមួយតោន ហើយឈ្មួញ នឹងមកទិញបន្ត។ លោកស្រីបន្តថា ត្រីសម្រាប់ធ្វើប្រហុក នៅឆ្នាំនេះ ថ្លៃជាងឆ្នាំមុនបន្តិច ដោយ ត្រីកំភ្លាញ ត្រីក្រាញ់ និងត្រីទូទៅ តម្លៃ៤ ០០០រៀល ឯត្រីរៀល ៤ ៥០០រៀល និងត្រីក្រូស តម្លៃ ៦ ០០០រៀល ក្នុងមួយគីឡូក្រាម។
លោកស្រីឱ្យដឹងថា នៅឆ្នាំនេះ មិនសូវសម្បូរអ្នកស្រុកក្រៅ ឬអ្នកខេត្តផ្សេង មកទិញត្រី ធ្វើប្រហុកសម្រាប់ទុកហូបទេ ដោយសារ ត្រីមានតម្លៃថ្លៃជាងមុន។ លោកស្រី បន្តទៀតថា ប្រហុក ផ្អក ដែលអ្នកស្រុក នាំគ្នាធ្វើទុកហូបខ្លួនឯង មានគុណភាពល្អ ជាងប្រហុកដែលបោះដុំ ហើយអាចរក្សាទុក២ ទៅ៣ឆ្នាំ តែប្រហុកបោះដុំឱ្យឈ្មួញ ត្រូវបានគេយកទៅកែច្នៃ ដូច្នេះមិនអាចរក្សាទុកបានយូរទេ៖ « ខ្ញុំចំណេញតិចណាស់ បើនិយាយទៅ។ ដូចថា យើងទិញ បង្អាប់ថ្លៃប្រជាពលរដ្ឋខ្លាំងពេកទៅ គាត់កាត់អត់ចំណេញ ក៏គាត់អត់ធ្វើដែរ។ ដល់ពេលអ៊ីចឹង ខ្ញុំថា ចំណេញតិចបំផុតណា នឿយហើយ គិតទៅ ចំណេញតិចបំផុត។ ក្នុងត្រីមួយតោន ចំណេញបានត្រឹម១០ម៉ឺន ទៅ១៥ម៉ឺន ( រៀល ) ទេ។ ប្រឡាក់ហើយ អ្វីហើយ កាត់កម្មករហើយ អ៊ីចឹងណា ស្ទើរតែអត់ ( ចំណេញ ) ។ ប៉ុន្តែបើអត់ទិញទៅ អត់មានរបររកដែរ។ ខាតម្ដង បើត្រីតិច វាខាតតិច។ តែបើត្រីច្រើន ខាតចូលលានដែរហ្នឹងណា»។លោកស្រី ភឹម សុគន្ធ យល់ថា បើមានក្រុមហ៊ុន ឬដេប៉ូធំៗ ចុះទិញដល់ក្នុងសហគមន៍ និងមានកិច្ចសន្យាទិញផលិតផល របស់អ្នកសហគមន៍ជាក់លាក់នោះ តម្លៃប្រហុក ផ្អក របស់អ្នកភូមិ នឹងមានតម្លៃគ្រាន់បើ។ តំណាងសហគមន៍ច្រណូករូបនេះ អះអាងថា សហគមន៍មានលទ្ធភាពផ្គត់ផ្គង់ប្រហុក ផ្អក ឱ្យក្រុមហ៊ុនបានគ្រប់គ្រាន់ និងច្រើនរដូវ ហើយការធ្វើបែបនេះ ជាការជួយសេដ្ឋកិច្ចរបស់ពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍ទាំងអ្នកនេសាទ និងអ្នកធ្វើប្រហុក ផ្អក៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមានម៉ូយជាក់លាក់អ្វី ដូចថា កន្លែងណា ដែលគេទទួលទិញពិតប្រាកដ ខែណា ថ្ងៃណា គេយក ហើយតម្លៃត្រី យ៉ាងម្ដេច ហើយគេកុងត្រាជាមួយយើងណា អាហ្នឹង បានស្រួលទិញ។ ដល់រាល់ថ្ងៃពិបាកទិញដែរ ជួនកាល ខ្ញុំក៏ខាតទៅ»។
អាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការអត្ថាធិប្បាយរឿងនេះ ពីប្រធានរដ្ឋបាលជលផល លោក អេង ជាសាន បានទេ នៅថ្ងៃទី២ មករា ដោយសារ លោកចុចផ្ដាច់ពេលទូរស័ព្ទចូល។
ផលត្រីទឹកសាប ចាប់ត្រូវ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែធ្នូ។ ក្នុងនោះ ដាយត្រី ឬទីតាំងរកត្រី ខ្លះ ចាប់បានត្រីជាមធ្យម ចំនួន បីតោនកន្លះ ក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោង។ របាយការណ៍រដ្ឋបាលជលផលបង្ហាញថា ការប្រមូលផលត្រី សម្រាប់ធ្វើប្រហុកផ្អក នៅវគ្គដំបូង ពីថ្ងៃទី២០ ដល់ថ្ងៃទី២៩ ធ្នូ បានជិតមួយម៉ឺន(៩ ៩០០)តោន តែថយចុះជាងឆ្នាំ២០១៩ ជិត ៥ ០០០តោន (ឆ្នាំ២០១៩ បាន ១៤ ៣២០តោន)៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។