ប្រជាពលរដ្ឋប្រកបរបរសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធនៅក្រុងប៉ោយប៉ែត ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ មានជីវភាពខ្វះខាតកាន់តែខ្លាំង ដោយសារអត់ការងារធ្វើ បណ្ដាលមកពីវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩។ ពលរដ្ឋទាំងនោះប្រឈមនឹងដាច់ស្បៀងនៅពេលខាងមុខ ខណៈដែលអាជ្ញាធរមិនបានផ្ដល់ស្បៀងអាហារអ្វីដល់ពួកគាត់នៅឡើយ។
អ្នករត់ម៉ូតូឌុបនៅតំបន់ច្រកទ្វារព្រំដែនអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត លោក សេង អឿន ថ្លែងនៅរសៀលថ្ងៃទី១៥ ធ្នូថា ចាប់តាំងពីមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩មក លោកអត់មានការងារធ្វើនោះទេ ហើយលោកបានលក់ម៉ូតូអស់មួយគ្រឿង និងលក់គ្រឿងអលង្ការអស់ពីខ្លួនហើយ ដើម្បីយកប្រាក់ទិញស្បៀងអាហារហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ។លោកប្រាប់ថា ជីវភាពរបស់គាត់ជួបការលំបាកកាន់តែខ្លាំង ដោយមិនមានទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីលក់យកប្រាក់ទិញអង្ករច្រកឆ្នាំទៀតទេ ហើយប្រពន្ធរបស់លោកទើបតែសម្រាលកូនបានជាង១ខែទៀត៖ «ចេញរត់ម៉ូតូទៅក៏រត់មិនបាន មួយថ្ងៃបានប្រាក់៥ពាន់រៀល ជួនណាទៅបាន២ពាន់រៀលក៏មានដែរ ជួនណាអត់ក៏មានដែរ ចេញពីផ្ទះយើងទៅចាក់សាំងហើយហូបខ្លួនយើងមិនគ្រប់។ ដល់អីចឹងទៅរបស់ដែលយើងមានពីមុនមកយើងមិនលក់វា ទុកមិចបានបើយើងរកជួនណារកលុយចាក់សាំងមិនមានផង ទៅអង្គុយមើលតែមុខគ្នា។ ដល់អីចឹងយើងទ្រាំវាមិនបានត្រូវលក់ដើម្បីដោះស្រាយ បើមិនអីចឹងដាច់ពោះកូនពោះប្រពន្ធអស់ បើយើងប្រពន្ធសរសៃខ្ចីទៀត»។
អ្នករត់ម៉ូតូរូបនេះ ឱ្យដឹងថា មិនមែនតែលោកទេដែលជួបការលំបាកនោះ កម្មករអូសរទេះ និងអ្នកលក់ដូរតាមចិញ្ចើមថ្នល់នៅក្រុងប៉ោយប៉ែតទាំងអស់ក៏មានជីវភាពខ្វះខាតដូចលោកដែរ។ លោក លោក សេង អឿន និយាយថា បើទោះបីជាពួកគាត់ប្រឈមនឹងដាច់បាយយ៉ាងនេះក្ដី ក៏ពុំមានអាជ្ញាធរណាផ្ដល់ស្បៀងអាហារជួយដល់ពួកគាត់ដែរ។
ដូច្នេះគ្នានេះដែរ កម្មករអូសរទេះនៅក្រុងប៉ោយប៉ែត លោកស្រី ស៊ុយ សារឿត ប្រាប់ថា ជីវភាពគ្រួសាររបស់លោកស្រីប្រឈមនឹងដាច់បាយស្លាប់នៅពេលខាងមុខ ពីព្រោះអត់ការងារធ្វើរកប្រាក់ចំណូលប្រហែល៩ខែមកហើយ បណ្ដាលមកពីវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩។ លោកស្រីនិយាយថា គ្រួសាររបស់គាត់មានសមាជិក៩នាក់បានដាច់ស្បៀងបណ្ដើរៗហើយ ដោយពុំមានអាជ្ញាធរណាផ្ដល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភដល់លោកស្រីនៅឡើយទេ៖ «ចង់និយាយថា ថ្ងៃណាអត់ រកតែអីហូបអត់មានដែរហ្នឹង ប៉ះណាទៅអត់អង្ករថ្ងៃណាទៅអត់ម្ហូប ខ្ញុំសុំគេបានបន្តិចបន្តួចគ្រាន់បានហូបទៅ ថ្ងៃណាអត់ខ្លាំងយើងសុំអ្នកជិតខាងហូបទៅ។ ពិបាកច្រើនណាស់ វាមិនមានការងារធ្វើឥឡូវគេយកតែអ្នកស្គាល់គ្នាចូលធ្វើការ បើយើងធ្លាប់តែអូសរទេះនៅផ្សារថៃ យើងអត់ដែលធ្វើការសំណង់អីចឹងគេអត់យកយើងទេ។ ខ្ញុំរកហើយតែវាអត់មានការងារធ្វើ ដាច់បាយមួយខែ ៣០ថ្ងៃចង់ដាច់ទាំងស្រុងបណ្ដោយហ្នឹងមិនមែនធម្មតាទេ»។
អាស៊ីសេរីមិនទាក់ទងអភិបាលក្រុងប៉ោយប៉ែតលោក គាត ហ៊ុល និងអភិបាលខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក អ៊ុំ រាត្រី ដើម្បីសុំអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះបានទេនៅថ្ងៃទី១៥ធ្នូ ដោយទូរស័ព្ទចូលជាច្រើនដងពុំមានអ្នកទទួល។
រីលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប្រកាសនៅព្រឹកថ្ងៃទី១៥ ធ្នូថា ចាប់តាំងពីមានការរាតត្បាតជំងឺកូវីដមក រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកបានចាយថវិកាប្រមាណ១៦០លានដុល្លារ(១៦០.០០០.០០០) រួចមកហើយ ជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រី ជាង៦សែន(៦០០.០០០) គ្រួសារនៅទូទាំងប្រទេស។ លោកថា នឹងជួយពលរដ្ឋក្រីក្ររយៈពេល ៣ខែទៅមុខទៀត ពោលគឺជួយរហូតដល់ខែមីនាឆ្នាំ២០២១៖ «អីចឹងអ្នកដែលនិយាយបង្កាច់បង្ខូចថា រដ្ឋាភិបាលមិនបានជួយអ្នកក្រីអីសោះ សុំចេញមក។ រដ្ឋាភិបាលមិនបានព្រងើយកន្តើយចំពោះការផ្ដល់ណាមួយ សម្រាប់ប្រជាជនក្រីក្ររបស់យើងទេ ។ អ្នកត្រូវចាំឱ្យបានហ៊ុន សែន មិនបណ្ដោយឱ្យមនុស្សណាស្លាប់ដោយអត់បាយ ដោយយើងមិនបានដឹងមិនបានដោះស្រាយទេ»។
ទាក់ទិននឹងការជួយពលរដ្ឋនេះ ប្រធានសមាគមពង្រឹងសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធកម្ពុជា លោក ឌិន ពុទ្ធី មានប្រសាសន៍ថា ការផ្ដល់ជំនួយនេះមិនមានតម្លាភាពនោះទេ គឺអាជ្ញាធរថ្នាក់ក្រោមប្រកាន់បក្សពួកចែកប្រាក់ចំពោះតែពលរដ្ឋដែលគាំទ្រគណបក្សកាន់អំណាច។ រីឯពលរដ្ឋដែលតែងចេញមុខតវ៉ា នឹងប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមប្រជាពលរដ្ឋគាំទ្រគណបក្សប្រឆាំងនៅក្រុងប៉ោយប៉ែតភាគច្រើនមិនទាន់ទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ឬអំណោយពីអាជ្ញាធរឡើយ៖ «ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយនេះមិនមែនខ្ញុំជំទាស់នឹងប្រសាសន៍របស់ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលទេ។ ខ្ញុំនិយាយអ្វីដែលខ្ញុំបានជួបប្រទះជាក់ស្ដែងហើយរឿងក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ហើយជីវភាពរបស់ខ្ញុំគឺមហាសែនវេទនាដូចគ្នា ខ្ញុំនិងបងប្អូនខ្ញុំវេទនាដូចគ្នា។ ព្រោះខ្ញុំ ចង់និយាយថា ដោយសារតែខ្ញុំមិនចុះញ៉មហ្នឹងគេ ខ្ញុំហ្នឹងនិយាយរឿងពិត ខ្ញុំហ្នឹងចូលចិត្តនិយាយរឿងយុត្តិធម៌អីចឹងទៅ អាហ្នឹងហើយគេអត់ចូលចិត្តយើង»។
ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្រុងប៉ោយប៉ែតអត់ការងារធ្វើចាប់តាំងពីអាជ្ញាធរកម្ពុជានិងថៃបិទច្រកទ្វារព្រំដែនប្រទេសទាំងពីរតាំងពីចុងខែមីនាមក ដើម្បីទប់ស្កាត់ជំងឺកូវីដ១៩។ រហូតមកទល់ពេលនេះអាជ្ញាធរមិនទាន់បើកច្រកព្រំដែនប្រទេសទាំងពីរឡើងវិញនៅឡើយទេ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។