ជនជាតិដើមភាគតិចខេត្តមណ្ឌលគិរីអះអាងថា ជំនួញឈើឆ្លងដែនទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម នៅតែកើតមានឥតឈប់ឈរ បើទោះបីជា អាជ្ញាធរខេត្តមណ្ឌលគិរី និងក្រសួងមហាផ្ទៃបានប្ដេជ្ញាចិត្តទប់ទល់មិនឲ្យកើតមានយ៉ាងណាក្តី។ ពលរដ្ឋសង្ស័យថា ឈ្មួញខ្លះមានងារជាសមត្ថកិច្ចបានដឹកជញ្ជូនឈើតាមរថយន្តឡង់គ្រីស័រច្នៃនៅពេលយប់ ទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាមតាមច្រករបៀងណាមប៉ាតឹង និងច្រករបៀងប៉ុស្តិ៍ ៧ របស់ស្រុកពេជ្រាដា។
ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងរស់នៅឃុំប៊ូស្រា ស្រុកពេជ្រាដា ខេត្តមណ្ឌលគិរី ឲ្យដឹងថា ឈើជ្រុងប្រភេទស្រឡៅ និងគគីរជាដើម មានមុខកាត់ចាប់ពី ៣ តឹងឡើងទៅប្រវែងជាង ពីរម៉ែត្រ ត្រូវឈ្មួញដឹកជញ្ជូនចេញពីដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំព្រេចនៅពេលយប់ ឆ្ពោះទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាមគ្មានការអនុវត្តច្បាប់។
ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង (ពូនង) ខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ក្រើង តុលា ឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី៣១ តុលា ថា ឈ្មួញបានដឹកជញ្ជូនឈើតាមរថយន្តឡង់គ្រីស័រច្នៃ ពីដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំព្រេចឆ្លងកាន់ឃុំប៊ូស្រា ស្រុកពេជ្រាដា ឆ្ពោះទៅកាន់ច្រករបៀងប៉ុស្តិ៍ ៧ និងច្រករបៀងណាមប៉ាតឹង ទៅលក់នៅប្រទេសវៀតណាម។ លោកថា ក្នុងមួយយប់ៗ មានរថយន្ត ឡង់គ្រីស័រជាង ៣០គ្រឿង ដោយក្នុងមួយគ្រឿងផ្ទុកឈើ ៤ ទៅ ៦ ម៉ែត្រគូប។ លោកបញ្ជាក់ថា សហគមន៍មិនទាន់កំណត់អត្តសញ្ញាណ មេខ្លោងដឹកជញ្ជូនឈើទាំងនោះបានទេ តែគេសង្ស័យថា សមត្ថកិច្ចខេត្តមណ្ឌលគិរីមួយចំនួន មានជាប់ពាក់ព័ន្ធការដឹកឈើខុសច្បាប់ទាំងនោះ៖ «ពលរដ្ឋ និងមេឃុំថាក្នុងមួយយប់ ៣០ ទៅ ៤០ឡានដឹកឈើនៅពេលយប់ ហើយក្នុងមួយឡាន ៤ ទៅ ៦ ម៉ែត្រគូប ក្នុងមួយបយប់ជាង ១រយម៉ែត្រគួប។ ឈើហ្នឹងយកទៅវៀតណាម គេមានដេប៉ូទិញឈើនៅច្រកព្រំដែនប៉ុស្តិ៍៧ មានឈើរាប់រយគូប ក្នុងដេប៉ូ»។
បុរសដដែលបន្ថែមថា មេឃុំប៊ូស្រា និងសមត្ថកិច្ចមូលដ្ឋានខ្លះ សុទ្ធសឹងទទួលព័ត៌មានពីសកម្មភាពដឹកជញ្ជូនឈើនេះដែរ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេមិនហ៊ានចេញមុខឈឺឆ្អាលនោះទេ ព្រោះខ្លាចបាត់បង់តំណែង ឬតួនាទី។ លោកបន្ថែមថា សកម្មភាពដឹកជញ្ជូនឈើទាំងនោះមានរូបភាពប្លែកជាងសព្វមួយដង ដោយសារក្រុមឈ្មួញធ្វើសកម្មភាពនៅពេលយប់៖ «គេមានយុទ្ធសាស្ត្រថ្មី ដឹកឈើទាំងយប់ យើងមិនអាចថតបានគេចេញយប់។ គេដឹកឡានកែច្នៃ រថយន្តឡង់គ្រីស័រ»។
អភិបាលខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ស្វាយ សំអ៊ាង បដិសេធផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់អាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី ៣១ តុលា ព្រោះលោកថា កំពុងជាប់រវល់ធ្វើដំណើរស្ដាប់សំឡេងទូរស័ព្ទមិនឮ។ តែលោកធ្លាប់ប្រាប់អាស៊ីសេរីកាលពីចុងខែសីហាថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធកំពុងប្រឹងប្រែង យកចិត្តទុកដាក់ អនុវត្តច្បាប់ព្រៃឈើយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់បំផុត និងមិនបណ្ដោយឲ្យកើតមានបទល្មើសព្រៃឈើខុសច្បាប់នោះទេ។ លោកថា អាជ្ញាធរនឹងមិនអនុញ្ញាតនាំឈើចេញពីក្រុមហ៊ុនសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ឆ្លងដែនទៅវៀតណាមដាច់ខាត។ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ លោក ស ខេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ បានព្រមានឲ្យអភិបាលខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ស្វាយ សំអ៊ាង ត្រូវពិនិត្យមើលបទល្មើសព្រៃឈើក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ខ្លួន និងដោះស្រាយបញ្ហានេះជាបន្ទាន់ បើពុំដូច្នេះទេនឹងត្រូវមានរឿង៖ «សូមផ្តាំទៅអភិបាលខេត្តមណ្ឌលគិរីត្រូវដោះស្រាយបើមិនអ៊ីចឹងមានរឿងហើយ។ វាកន្លងទៅមានបញ្ហា ច្បាប់ព្រៃឈើ បើធ្វើអ៊ីចឹង អន្តរាយហើយ អត់អោយអំណាចទៅគណៈបញ្ជាការឯកភាព ដែលមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ គាត់យកអំណាចដាច់ទៅរដ្ឋបាលព្រៃឈើ»។
ប្រធានបណ្ដាញយុវជនកម្ពុជា លោក ទឹម ម៉ាឡៃ ដែលចុះស៊ើបអង្កេតបទល្មើសព្រៃឈើនៅតំបន់នោះ ឲ្យដឹងថា សកម្មភាពកាប់ និងដឹកជញ្ជូនឈើពីតំបន់ព្រៃអភិរក្សកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម នៅតែជាក្តីកង្វល់ខ្លាំង នាំឲ្យព្រៃអភិរក្សវិនាសហិនហោច។ លោកអង្កេតឃើញថា ពលរដ្ឋនៅមូលដ្ឋានបានទម្លាប់កំហុសលើអាជ្ញាធររដ្ឋ ដែលឃុបឃិតគ្នាជាប្រព័ន្ធសម្រួលឲ្យមានការដឹកជញ្ជូនឈើឆ្លងដែនទៅប្រទេសវៀតណាម។ លោកចាត់ទុកការបណ្ដោយឲ្យកើតមានបទល្មើសព្រៃឈើឆ្លងដែននេះ ជាការឆក់ល្វែងធំធេង មិនអនុវត្តតាមគោលការណ៍ច្បាប់ និងអនុក្រឹត្យនានា៖ «គោលការណ៍ច្បាប់អាជ្ញាធរឆកល្វែងធំធេង ដែលមន្ត្រីថ្នាក់ក្រោមជាតិ មិនអនុវត្តច្បាប់។ បង្កើតអាជ្ញាធរតាមដានបទល្មើសព្រៃឈើ និងទប់ស្កាត់ តែបទល្មើសគ្មានប្រសិទ្ធភាព ដោយសារបំពានច្បាប់ និងអំពើពុករលួយជាប្រព័ន្ធ»។
ដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំព្រេច ត្រូវបានអតីតព្រះមហាក្សត្រ នរោត្តម សីហនុ កំណត់ជាតំបន់អភិរក្ស តាមព្រះរាជក្រឹត្យកាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៣ មានផ្ទៃដីជាង ២២ម៉ឺនហិកតារ ( ២២២.៥០០ ) ឋិតនៅស្រុកកោះញែក ស្រុកកែវសីមា ខេត្តមណ្ឌលគិរី និងស្រុកស្នួល ខេត្តក្រចេះ។
សកម្មជនបរិស្ថាន លោក ហេង ស្រស់ កត់ចំណាំថា ទាំងបទបញ្ជាទាំងអនុក្រឹត្យ ទាំងការព្រមាន ទាំងច្បាប់ស្ដីពីព្រៃឈើ និងសារាចរផ្សេងៗ ផងគឺ គ្មានឥទ្ធិពលដាក់ទោសទណ្ឌ ដល់ជនល្មើស និងលុបបំបាត់បទល្មើសព្រៃឈើ ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ សមត្ថកិច្ច និងមន្ត្រីជំនាញតែងតែអនុវត្តច្បាប់យ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់ដល់អ្នកដឹកជញ្ជូនឈើណា មិនបង់លុយអោយខ្លួន គឺប្រឈមការចាប់ខ្លួនមកអនុវត្តច្បាប់។ លោករកឃើញថា ច្បាប់ព្រៃឈើហាក់មិនបានអនុវត្តចំពោះជននៅពីក្រោយខ្នងបទល្មើសឧក្រិដ្ឋព្រៃឈើ និង អាជ្ញាធរប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយរឿងបទល្មើសព្រៃឈើនោះទេ៖ «អ្វីដែលសរសេរចេញមក ថាចាត់វិធានការ មានតែលើក្រដាសទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកដែលមិនសូកប៉ាក់ទេ គឺគេចាត់វិធានការអ្នកនោះរត់មិនរួចទេ»។
សកម្មជនបរិស្ថានរួបនេះបារម្ភខ្លាចទំហំ ព្រៃឈើ ក្នុងព្រៃអភិរក្សមួយនេះ នឹងរលាយនៅពេលដ៏ខ្លីខាងមុខនេះនឹងបង្កប៉ះពាល់ជីវភាពជនជាតិដើមភាគតិច ប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងបាត់បង់ជម្រកសត្វព្រៃរស់កម្ររស់នៅផងដែរ៕