ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះ មូលនិធិប្រទេសជប៉ុនឈ្មោះ មូលនិធិសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ និងជំនួយសង្គ្រោះអន្តរជាតិ ហៅកាត់ថា អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ (FIDR) បានបង្កើតកម្មវិធីអាហារូបត្ថម្ភគំរូ ជាលើកដំបូងមួយ ជួយមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។
អ្នកជំនាញឯកទេសខាងចំណីអាហារ ឬហៅថា អ្នកជំនាញខាងអាហារូបត្ថម្ភ បានចាត់ទុកការផ្ដល់ចំណីអាហារមានតុល្យភាពជីវជាតិ និងមានអនាម័យត្រឹមត្រូវ គឺជាកត្តាជួយឱ្យកាយសម្បទារបស់អ្នកជំងឺមានភាពរឹងមាំ និងជួយជំរុញឱ្យការព្យាបាលដោយឱសថមានប្រសិទ្ធភាព។
អ្នកឯកទេសខាងអាហារូបត្ថម្ភជនជាតិជប៉ុនមួយរូប ឈ្មោះ ហ៊្សីណុ សៃតុ (Shino Saito) ជាទីប្រឹក្សាគម្រោងផ្គត់ផ្គង់របបអាហារូបត្ថម្ភ របស់មូលនិធិសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ និងជំនួយសង្គ្រោះអន្តរជាតិ ហៅកាត់ អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ (FIDR= Foundation for International Development/Relief) នៅមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ នារាជធានីភ្នំពេញ ។ កញ្ញាថ្លែងបញ្ជាក់ថា ចំណីអាហារត្រឹមត្រូវ ពិតជាមានសារសំខាន់ អ្នកជំងឺ។
កញ្ញា ហ៊្សីណុ សៃតុ៖ «ការផ្ដល់អាហារូបត្ថម្ភដល់អ្នកជំងឺ គឺស្មើគ្នានឹងការព្យាបាល។ ដូច្នេះ ប្រការដែលយើងផ្ដល់អាហារ ដែលមានជីវជាតិ គឺផ្ដល់ឋាមពលដល់អ្នកជំងឺ ឱ្យឆាប់ជាពីជំងឺ។
ប្រសិនបើយើងទទួលទានចំណីអាហារមិនមានតុល្យភាព ការធាត់ជ្រុលនឹងកើតឡើង ហើយជំងឺកង្វះជីជាតិក៏នឹងកើតឡើងដែរ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំផ្ដល់យោបល់ថា យើងគប្បីទទួលទានអាហារឱ្យមានតុល្យភាព និងត្រឹមត្រូវ»។
មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៃគម្រោងគាំទ្រផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ របស់មូលនិធិសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ និងជំនួយសង្គ្រោះអន្តរជាតិ ហៅកាត់ អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ (FIDR) កញ្ញា វ៉ើន ស៊ីវឡេង ថ្លែងថា ដោយសារតែការពិនិត្យឃើញថា នៅមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិរហូតមកដល់ឆ្នាំ ២០០៦ ការចម្អិនម្ហូបអាហារ នៅមន្ទីពេទ្យកុមារជាតិ នៅមិនទាន់បានឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ និងមានអនាម័យត្រឹមត្រូវ ទើបមូលនិធិ អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ ចូលមកជួយដល់មន្ទីរពេទ្យឱ្យគិតគូរអំពីបញ្ហានេះ។
កញ្ញា វ៉ើន ស៊ីវឡេង៖ «ដោយសារមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិអត់ទាន់មានប្រព័ន្ធត្រឹមត្រូវនៅឡើយ អត់ទាន់បានចាប់ផ្ដើមគិតពីសារធាតុចិញ្ចឹមក្នុងចំណីអាហារ អ៊ីចឹងអង្គការ អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ ហ្នឹង មានគំនិតថ្មីមួយថា បង្កើតគម្រោងមួយទៀត ឈ្មោះថា គម្រោងគាំទ្រផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភដល់អ្នកជំងឺនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ។ គម្រោងកកើតឡើងនៅឆ្នាំ ២០០៦»។
កញ្ញា ស៊ីវឡេង បន្តថា ជំនួយរបស់មូលនិធិ អេហ្វ. អាយ. ឌី. អារ៍ (FIDR) ដែលផ្ដល់ដល់មន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ គឺជាផ្ទះបាយទំនើបមួយ មានអនាម័យ និងចម្អិនម្ហូបអាហារទៅតាមតម្រូវការរបស់អ្នកជំងឺវ័យក្មេង ដែលវិនិច្ឆ័យដោយវេជ្ជបណ្ឌិត។
អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ ជាប្រធានផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ មានប្រសាសន៍ថា ការដែលផ្ដល់សេវាអាហារូបត្ថម្ភតាមការវិនិច្ឆ័យដោយវេជ្ជបណ្ឌិត គឺផ្ដោតលើជីវជាតិ អាហារ និងកម្រិតជីវជាតិទាំងនោះ សម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។
អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតថ្លែងទៀតថា ការផ្ដល់សេវាអាហារូបត្ថម្ភដល់អ្នកជំងឺនៅមន្ទីរពេទ្យជាតិ ដែលឧបត្ថម្ភដោយមូលនិធិ អេហ្វ. អាយ. ឌី. អារ៍ (FIDR) គឺគំរូលើកដំបូងមួយ សម្រាប់មន្ទីរពេទ្យនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ពីព្រោះសេវានៅមន្ទីរពេទ្យកុមារសព្វថ្ងៃ ត្រូវបានរៀបចំដោយមានលក្ខណៈទំនើប ប្រកបដោយអនាម័យខ្ពស់ផង។
វេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ៖ «អ្វីដែលថ្មីប្លែកហ្នឹង គឺថាយើងមានគោលការណ៍ណែនាំផ្នែកអាហាររបស់យើងប្រចាំនៅមន្ទីរពេទ្យជាតិហ្នឹង។ គោលការណ៍ណែនាំទៅលើតម្រូវការរបស់អ្នកជំងឺ ដែលត្រូវប្រើសាច់ប៉ុន្មាន ខ្លាញ់ប៉ុន្មាន ជាតិកាបូអ៊ីដ្រាត (Carbohydrate) ប៉ុន្មាន? ឧទាហរណ៍ដូចជា កុមារអាយុពី ៦ ដល់ ១១ ខែ គាត់ត្រូវការជាតិខ្លាញ់ប៉ុន្មាន ជាតិកាបូអ៊ីដ្រាត (Carbohydrate) ប៉ុន្មាន? យើងមានគោលការណ៍ណែនាំអ៊ីចឹង»។
ដើម្បីរក្សាអនាម័យនៅក្នុងការចម្អិនម្ហូបអាហារសម្រាប់អ្នកជំងឺ ចុងភៅ និងអ្នករៀបចំត្រូវមានអនាម័យផ្ទាល់ខ្លួន គឺចាប់ក្បាលដល់ជើង មុននឹងចាប់ផ្ដើមចម្អិន ឬរៀបចំម្ហូបអាហារ។
វេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ៖ «គឺដោយពឹងផ្អែកទៅលើសំលៀកបំពាក់ស្អាត។ ក្បាលរបស់គាត់ត្រូវពាក់មួក ការពារសក់កុំឱ្យជ្រុះ មាត់ត្រូវពាក់ម៉ាស ការពារការនិយាយស្ដីឆ្លងទឹកមាត់ ហើយដៃក៏ត្រូវពាក់ស្រោមដៃ។ យើងត្រូវដូរឯកសណ្ឋានពីផ្ទះមក គឺយើងមកដល់កន្លែងនេះ ត្រូវដូរទាំងអស់ ទាំងស្បែកជើង ហើយសំលៀកបំពាក់អស់ហ្នឹង ត្រូវដោះចេញ។ ពាក់សំលៀកបំពាក់ត្រូវធ្វើការក្នុងផ្ទះបាយ»។
អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ បញ្ជាក់បន្ថែមថា ក្រៅពីអនាម័យរបស់ចុងភៅ និងអ្នករៀបចំម្ហូបអាហារ បរិវេណ និងសម្ភារសម្រាប់ចម្អិន សុទ្ធតែត្រូវស្អាតទាំងអស់។ នៅក្នុងផ្ទះបាយទំនើបនេះ ត្រូវបានបែងចែកជា ៣ តំបន់ដាច់ពីគ្នា គឺតំបន់ស្អាត តំបន់ពាក់កណ្ដាលស្អាត និងតំបន់មិនស្អាត។
វេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ៖ « តំបន់ដែលស្អាតហ្នឹងបរិវេណចម្អិនហ្នឹងតែម្ដង គឺបរិវេណជុំវិញកន្លែងធ្វើម្ហូបហ្នឹង។ ឯពាក់កណ្ដាលស្អាត គឺត្រឹមកន្លែងទទួលទំនិញ កន្លែងឃ្លាំង ហើយនិងតំបន់មិនស្អាតហ្នឹង គឺកន្លែងភ្ញៀវឈ្មួញយកទំនិញមក»។
មានសម្ភារមួយចំនួន ដូចជា ចាន ឬថាសដាក់ម្ហូបអាហារ មិនត្រឹមតែលាងសម្អាតប៉ុណ្ណោះទេ គឺថែមទាំងដាក់ក្នុងឡសម្លាប់មេរោគទៀតផង។
ផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ មិនត្រឹមតែគិតអំពីអនាម័យ និងកម្រិតជីវជាតិអាហារទេ គ្រូពេទ្យជំនាញក៏ត្រូវគិតអំពីមុខអាហារ និងប្រភេទនៃរបបអាហារ ដែលត្រូវផ្ដល់ឱ្យអ្នកជំងឺដែរ មានដូចជា អាហារទូទៅ និងអាហារសម្រាប់ព្យាបាល ដែលតម្រូវតាមមុខជំងឺរបស់កុមារ។ អាហារខ្លះត្រូវរៀបចំឱ្យទន់សម្រាប់កុមារតូចៗ ឬរាវ សម្រាប់កុមារ ដែលមានបញ្ហាមាត់ មិនអាចទំពាបាន។
សំឡេង៖ «ពេលព្រឹកមានដូចជាបបរស បបរគ្រឿង បបរបន្លែ ហើយរួមផ្សំជាមួយនឹងនំពោតមួយកញ្ចប់ដែរ។ អាហារថ្ងៃត្រង់ យើងមានជាបាយ ជាបបរ ជាមួយម្ហូបសម្លទឹកមួយមុខ ឆាមួយមុខ ហើយនិងបង្អែម។ ឯល្ងាចក៏អ៊ីចឹងដែរ»។
រីឯមុខម្ហូប ក៏ត្រូវមានបញ្ជីបម្រុងទុកឱ្យប្លែកគ្នាផង ដើម្បីឱ្យកុមារញ៉ាំបាន៖ «មុខម្ហូបក៏ត្រូវឆ្លាស់គ្នា គឺថាមិនឱ្យដូចគ្នាព្រឹកក៏អ៊ីចឹង ល្ងាចក៏អ៊ីចឹងទេ។ ព្រឹកខុស ល្អាចខុស ស្អែកខុសទៀតទៅ»។
អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម សុជាតិ មានប្រសាសន៍ថា ម្ហូបអាហារដែលរៀបចំនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ គឺជាអាហារ ដែលអាចរកបាននៅប្រទេសកម្ពុជា ព្រោះកម្មវិធីផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនៃមន្ទីរពេទ្យនេះ ក៏មានទិសដៅពន្យល់ និងបង្ហាញដល់ម្ដាយរបស់កុមារ អំពីសារប្រយោជន៍ចំណីអាហារសម្រាប់កុមារនេះដែរ។
អាហារដែលរៀបចំចម្អិននៅផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនេះ ត្រូវបានចែកឱ្យកុមារជាអ្នកជំងឺគ្រប់រូប ដែលចូលមកសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ។
អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតមានប្រសាសន៍ថា ជាទូទៅ កុមារចូលចិត្តអាហារ ដែលផ្ដល់ដោយមន្ទីរពេទ្យ។
យុវតីមួយរូប ដែលកំពុងទទួលទានអាហារ បាននិយាយថា គាត់ចូលចិត្តអាហារដែលផ្ដល់ដោយមន្ទីរពេទ្យនេះ៖ «ការរៀបចំនេះមានអនាម័យ ហើយមានជីវជាតិច្រើន ផ្សំគ្នាបានល្អ។ មានបង្អែមពេលហូបបាយរួច»។
កម្មវិធីអាហារូបត្ថម្ភនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ គឺជាកម្មវិធីគំរូ សាកល្បង ដែលឧបត្ថម្ភដោយមូលនិធិសំរាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ និងជំនួយសង្គ្រោះអន្តរជាតិ ហៅកាត់ អេហ្វ.អាយ.ឌី.អារ៍ (FIDR= Foundation for International Development/Relief) ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៦ មក។
ចុងភៅចម្អិនម្ហូបអាហារមួយរូបថ្លែងថា ផ្ទះបាយមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិសព្វថ្ងៃនេះ មានលក្ខណៈទំនើបច្រើន ហើយស្អាតទៀតផង៖ «ឥឡូវនេះគេទំនើប គេប្រើសុទ្ធតែជើងក្រានហ្គាស។ កាលពីខ្ញុំពីមុនប្រើជើងក្រានធ្យូង»។
កម្មវិធីរបស់មូលនិធិនេះ ក៏មានការផ្ដល់វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលដល់គ្រូពេទ្យមកពីមន្ទីរពេទ្យដទៃទៀតដែរ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។