រៀងរាល់រដូវកាលចូលឆ្នាំចិនម្តងៗ ក្រៅពីការរៀបចំនំចំណី ផ្លែឈើ ជ្រូកខ្វៃ មាន់ ទា ទៀន ធូប ផ្កាអង្គាសីល សម្រាប់សែនព្រេន និងមានបិទក្រដាសពណ៌ក្រហមមានអក្សរចិន តាមជញ្ជាំង រួមទាំងការដាក់តាំងគោម និងវត្ថុតាំងលម្អជាច្រើនទៀតនៅតាមដងផ្លូវ អគារ ផ្សារទំនើបនោះ គេសង្កេតឃើញមានពិធីសំខាន់មួយទៀត គឺការឡកម៉ុងសាយ។ តើការឡកម៉ុងសាយមានអត្ថន័យយ៉ាងណា និងមានការពេញនិយមយ៉ាងណាខ្លះនៅឆ្នាំនេះ?
ម៉ុងសាយជាក្រុមរបាំប្រពៃណីចិន មួយរួមសម្ដែងដោយសិល្បករពាក់ក្រណាត់ឆ្នៃជារូបតោហក់លោតចុះឡើងនៅលើបង្គោលដែក ធ្វើត្រាប់តាមកាយវិការសត្វតោពិតៗ បូកបញ្ចូលក្បាច់គុណពិសេសៗជាច្រើនទៀត អមដោយអ្នកវាយស្គរលាន់ទ្រហឹងអឺងកងឲ្យស៊ីទៅនឹងចង្វាក់នៃការលោតផ្លោះរបស់តោ។ ការឡកម៉ុងសាយ គឺមានការពេញនិយមបំផុតនៅក្នុងឱកាសប្រារព្ធពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន។
ជាក់ស្ដែង សមាគមនិកាយចិនទាជីវកម្ពុជា ដែលមានសមាជិកលោតម៉ុងសាយប្រមាណជា ៨០នាក់ ហើយជាទូទៅត្រូវបានគេជួលឲ្យទៅសម្ដែងនៅពេលរដូវកាលចូលឆ្នាំចិន ឬពេលសម្ពោធហាងថ្មីនានា។
គ្រូបង្វឹកលោតម៉ុងសាយនៃសមាគមនិកាយចិនទាជីវកម្ពុជា គឺលោក ប៊ុណ្ណា មានប្រសាសន៍ថា ក្នុងរដូវកាលចូលឆ្នាំចិន ម្ដង គឺក្រុមម៉ុងសាយរបស់លោកមានការមមាញឹកខ្លាំង ដោយសារអតិថិជនជួលទៅឡកនៅតាមគេហដ្ឋាន ក្រុមហ៊ុន រោងចក្រជាដើម។ លោកថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាប់សែស្រឡាយចិន មានជំនឿថា ម៉ុងសាយ គឺជាតំណាងសត្វតោដែលមានឫទ្ធិខ្លាំងក្លា អាចបណ្ដេញ ឬកម្ចាត់ភាវៈអាក្រក់ឧបទ្រពចង្រៃទាំងពួង ដើម្បីនាំមកនូវសិរីសួស្ដីនាំលាភនាំជ័យក្នុងឆ្នាំថ្មី៖ «នេះគឺជាវប្បធម៌ប្រពៃណីចិន ដែលគេហៅម៉ុងសាយ ទៅលេងក្នុងផ្ទះរបស់គេ ដើម្បីបណ្ដេញឧបទ្រពចង្រៃ ហើយនាំមកនូវសំណាងល្អ»។
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីម្ដងៗ ក្រុមម៉ុងសាយនៅកម្ពុជា ក៏បានចូលឡកនៅក្នុងព្រះបរមរាជវាំង សុំប្រទានពរជ័យសិរីសួស្ដី និងសេចក្ដីសុខចម្រើនថ្វាយដល់អង្គព្រះមហាក្សត្រខ្មែរដែរ។
ម៉ុងសាយមួយគេត្រូវការឲ្យមានអ្នករាំចំនួនពីរនាក់ ម្នាក់គឺនៅក្បាលតោ និងម្នាក់ទៀតនៅកន្ទុយតោ។ រាំម៉ុងសាយគេមិនងាយឃើញមុខអ្នករាំទេ ព្រោះគ្របជិតដោយសម្លៀកបំពាក់តោ។
លោក ប៊ុណ្ណា មិនបង្ហើបឲ្យដឹងពីតម្លៃនៃការជួលម៉ុងសាយនេះឡើយ ប៉ុន្តែគេអាចរកជួលបាននៅតាមសមាគមខ្មែរ-ចិន ឬសាលារៀនចិន។ ក្រុមសិល្បកររបាំតោនេះ តែងតែប្រមូលគ្នាហ្វឹកហាត់ ៣ ទៅ ៤ខែ នៅមុនពេលពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន មកដល់។
គ្រូបង្វឹកលោតម៉ុងសាយ លោក ប៊ុណ្ណា ឲ្យដឹងដែរថា បើទោះក្រុមរបាំតោ បានហ្វឹកហាត់ស្ទាត់ជំនាញក្នុងការលោតហក់យ៉ាងណាក្ដី ប៉ុន្តែនៅមានតែភ្លាត់ស្នៀតធ្លាក់ចុះដីរងរបួសនៅពេលកំពុងឡកនៅលើដែកម្តងៗ៖ «ជាទូទៅពេលសម្ដែងម្តងៗ គឺចេះតែមានហើយការធ្លាក់អីហ្នឹង ព្រោះវាជាការហាត់»។
សមាជិកក្រុមម៉ុងសាយ នៃសមាគមនិកាយចិនទាជីវកម្ពុជា លោក លី ហ៊ួ បានហាត់លោតម៉ុងសាយ ពីរឆ្នាំហើយ។ លោកបញ្ជាក់ថា ការលោតម៉ុងសាយ គឺជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់លោក ហើយអាចរកចំណូល និងរៀនភាសាចិន នៅសមាគមដោយមិនបង់លុយទៀតផង៖ «ព្រោះម៉ុងសាយ ផ្ដល់ប្រាក់កម្រៃអោយខ្ញុំ ពេលលោតធម្មតា ហើយអត់គិតថ្លៃបង់សាលារៀនចិន»។
ទោះជាយ៉ាងណាក្តី គ្រូបង្វឹករបាំតោ កត់សម្គាល់ថា ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ចំនួនអ្នកដែលជួលក្រុមម៉ុងសាយ ទៅលោតមានការថយចុះ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ ក្រុមលោតម៉ុងសាយ នៅសល់តែ ៣ក្រុមប៉ុណ្ណោះ៖ «ពីមុនមានច្រើនក្រុម ឥឡូវសល់តិចទេ ដែលអាចទៅមុខបាន ដោយសារបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចផង ដោយសារបញ្ហាផ្សេងៗទៀត ដែលមិនអាចនិយាយបាន»។
អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកវប្បធម៌ចិន បានឲ្យដឹងថា ប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់នេះ គឺជនជាតិចិន បានធ្វើតៗគ្នាទៅតាមការនិទានរឿងរបស់ដូនតា ឬកុងម៉ាប្រាប់តៗពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ ដែលគេជឿថា ការលោតម៉ុងសាយ ជាការនាំហុងស៊ុយ លើករាសីបណ្ដេញឧបទ្រពចង្រៃក្នុងឆ្នាំចាស់ចេញអោយអស់ហើយនាំមកនូវសំណាងល្អក្នុងឆ្នាំថ្មី៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។