មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលអះអាងថា សមត្ថកិច្ចរដ្ឋាភិបាលចាំបាច់ប្រើប្រាស់វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់ និងបង្ក្រាបបាតុកម្ម និងកូដកម្មរបស់សហជីពកម្មករកាត់ដេរ និងស្បែកជើង ដោយសាររដ្ឋាភិបាលចាត់ទុកថា សកម្មភាពទាំងនោះមានគោលដៅបម្រើនយោបាយ និងបង្កឡើងដោយជនឱកាសនិយម។
លោក អ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ថា បាតុកម្មនិងកូដកម្មរបស់កម្មករ គ្មានទាក់ទងអ្នកនយោបាយ និងគ្មានបង្កប់គោលដៅនយោបាយ គឺអាចដោះស្រាយបានរវាងអ្នកតវ៉ាជាកម្មករ និងថៅកែរោងចក្រ។ ប៉ុន្តែបើជាសកម្មភាពបាតុកម្មនិងកូដកម្មមានគោលដៅនយោបាយ មិនអាចដោះស្រាយភ្លាមៗបានឡើយ។
លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ បានថ្លែងទាក់ទងការតវ៉ារបស់កម្មករ និងសហជីពនៅក្នុងឱកាសផ្សព្វផ្សាយឯកសារគោលនយោបាយរបស់សហព័ន្ធនិយោជក និងសមាគមពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា និងរបាយការណ៍របស់អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ ស្ដីពីបរិយាកាសអំណោយផលដើម្បីធ្វើឲ្យសហគ្រាសមានចិរភាពនៅកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី១២ មីនា នៅសណ្ឋាគារសូហ្វីតែល ភ្នំពេញ។
លោក អ៊ិត សំហេង បានលើកឡើងថា ទោះបីមានវេទិកាសម្រាប់កិច្ចសន្ទនារវាងរដ្ឋាភិបាល និងឯកជន និងស្ថាប័ននិយតកម្មការងារត្រីភាគីក៏ដោយ ប៉ុន្តែកូដកម្មបានកើតមានជាញឹកញាប់ ហើយភាគច្រើនគឺខុសច្បាប់។ កូដកម្មទាំងនោះពុំបានពិចារណាអំពីក្តីកង្វល់របស់កម្មករនិយោជិតទាំងមូលទេ ប៉ុន្តែធ្វើឡើងដើម្បីបម្រើគោលបំណងរបស់ក្រុមឱកាសនិយមមួយចំនួន ដែលប្រើប្រាស់ឱកាសធ្វើកូដកម្មនោះដើម្បីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ដោយមិនគិតសេចក្ដីត្រូវការរបស់កម្មកររោងចក្រទាំងមូលទេ។ ស្ទើរតែគ្រប់កូដកម្មទាំងអស់ពុំបានអនុវត្តតាមនីតិវិធីច្បាប់ និងចេញសេចក្ដីជូនដំណឹងប្រាប់និយោជក និងក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈទេ។ ម៉្យាងទៀត មានករណីបាតុកម្មបិទផ្លូវ ការរាំងខ្ទប់ច្រកចូលក្រុមហ៊ុន បង្ខំកម្មករឲ្យឈប់ធ្វើការងារដើម្បីចូលរួមបាតុកម្មជាមួយក្រុមខ្លួន ធ្វើឲ្យបង្អាក់ប្រតិបត្តិការងារពាណិជ្ជកម្មប្រចាំថ្ងៃ ដែលប៉ះពាល់មិនត្រឹមតែក្រុមហ៊ុនវិស័យកាត់ដេរនោះទេ ប៉ុន្តែបានប៉ះពាល់ដល់សង្គមថែមទៀត។
លោក អ៊ិត សំហេង៖ «ការដោះស្រាយវិស័យបាតុកម្ម ដំបូងបំផុតត្រូវមានការចរចាសង្គម សម្របសម្រួលរវាងត្រីភាគី និយោជក សហជីព និងកម្មករនិយោជិត។ ប៉ុន្តែអានោះវាជាប្រភេទបាតុកម្ម កូដកម្ម ទាក់ទងជាមួយលក្ខខណ្ឌការងារ ដែលយើងអាចដោះស្រាយបាន។ ពីព្រោះកម្មករនិងនិយោជិតនៅក្នុងរោងចក្រ ដូចចានក្នុងរាវអ៊ីចឹង វាតែងប៉ះទង្គិចគ្នា តែវាអាចដោះស្រាយបាន។ ប៉ុន្តែបាតុកម្ម និងកូដកម្មកន្លងមកនេះ វាមិនមែនជាបាតុកម្មនិងកូដកម្មដាច់ដោយឡែកទេ។ វាជាកញ្ចប់នយោបាយដែលតង្កៀបឡើងដោយគណបក្សប្រឆាំង និងសហជីពរបស់ពួកគេ។ បញ្ហានេះមិនអាចដោះស្រាយឆាប់ទេ មានតែយកច្បាប់យកមកដោះស្រាយឲ្យបានត្រឹមត្រូវ»។
ទាក់ទងជាមួយកូដកម្ម និងបាតុកម្មទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែរបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរកន្លងមក ដែលមានការប៉ះទង្គិចដោយហិង្សារវាងអាជ្ញាធរជាមួយកម្មករ និងមន្ត្រីតំណាងសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួននោះ លោក អ៊ិត សំហេង បានថ្លែងថា បន្ទាប់ពីមានកិច្ចពិភាក្សាត្រីភាគីរវាងវិស័យឯកជន រាជរដ្ឋាភិបាល និងសហជីពភាគីទាំងអស់ បានព្រមព្រៀងដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ ប៉ុន្តែមានសហជីពមួយចំនួនមិនគោរពលទ្ធផលនៃការចរចា បង្កកូដកម្មហិង្សា ដែលបាននាំឲ្យមានមនុស្សស្លាប់និងរងរបួស។ លោកបានអំពាវនាវឲ្យសហជីពដែលមានសំឡេងភាគតិច ត្រូវធានាឲ្យមានចលនាសហជីពរួមគ្នា និងរួមទទួលខុសត្រូវ ក្នុងការគោរពតាមការព្រមព្រៀង និងធ្វើសកម្មភាពក្នុងរង្វង់ច្បាប់។
លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ប្រធានសហព័ន្ធនិយោជកនិងសមាគមពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា បានគាំទ្រការថ្លែងរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ថា បាតុកម្មនិងកូដកម្មមួយចំនួន ដែលកើតមានកន្លងមកនេះ ពិបាកដោះស្រាយ ពីព្រោះមានបញ្ហានយោបាយលាយឡំជាមួយ។ លោកបានថ្លែងថា បញ្ហាប្រឈមដែលវិនិយោគិនលើវិស័យកាត់ដេរកំពុងប្រឈមបច្ចុប្បន្ន គឺចំនួនសហជីពមានចំនួនច្រើនពេក ហើយពួកគេបានដឹកនាំធ្វើកូដកម្ម៖ «១៥ឆ្នាំមកនេះ កូដកម្មរហូតណាស់។ អត់មានអំពើហិង្សាទេ។ ពីមុនមានហិង្សាណា? មានរដ្ឋចេញកម្លាំងឯណា? មកពីអាខែ ១២ នេះ គាត់ប្រើកម្លាំង ជាពិសេសពីក្រោយមាននយោបាយ។ បើអ៊ីចឹងរដ្ឋត្រូវចេញមកការពារ Law (ច្បាប់) និង Order បើអត់មានទេ គឺ Anarchy (អនាធិបតេយ្យ) ហើយ។ អត់មានអ្នកណាទទួលខុសត្រូវហើយងាប់ទៀត»។
ទាក់ទងការសុំដំឡើងប្រាក់ខែរបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ លោក អ៊ិត សំហេង បានឲ្យដឹងថា ការពិភាក្សាមួយនឹងកើតមាននៅពេលខាងមុខ។ បច្ចុប្បន្នក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ កំពុងធ្វើការជាមួយអង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ ហៅកាត់ថា អាយឡូ (ILO) ដើម្បីរៀបចំឲ្យមានគម្រោងមួយមានចំណុចទាក់ទងមួយមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ ទាក់ទងការដំឡើងប្រាក់ខែនេះ។ គម្រោងនោះមាន ៣ចំណុចសំខាន់ គឺរូបមន្តទាក់ទងការដំឡើងប្រាក់ខែ ទី២ ការកំណត់សមត្ថភាពភាគីចូលរួម ទី៣ នីតិវិធីសម្រេចដែលមានលក្ខណៈតម្លាភាព។
លោក អាត់ ធន់ ជាប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា ហៅកាត់ថា ស៊ីខាវឌូ (CCAWDU) ដែលជាសហជីពមួយចូលរួមដឹកនាំកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរធ្វើបាតុកម្មនិងកូដកម្មសុំដំឡើងប្រាក់ខែកន្លងមក។ នៅថ្ងៃទី១២ មីនា លោកបានបដិសេធការចោទថា ការតវ៉ារបស់កម្មករទាក់ទងរឿងនយោបាយ និងការលើកឡើងថា សហជីពមានសំឡេងភាគតិច មិនគោរពតាមការសម្រេចរបស់មតិភាគច្រើននោះ។ លោកថា នីតិវិធីក្នុងការសម្រេចលើប្រាក់ខែគោលកន្លងមកនេះ ពុំមានតម្លាភាព និងលោកបានសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលសម្រេចកោះប្រជុំដោះស្រាយរឿងដំឡើងប្រាក់ខែឲ្យបានឆាប់។
លោក អាត់ ធន់៖ «សុំបញ្ជាក់ថា សហជីពធ្វើបាតុកម្មនិងកូដកម្មជាមួយនិយោជិតហ្នឹង មិនពាក់ព័ន្ធរឿងនយោបាយទេ។ ដោយសារវាជារឿងក្រពះរបស់កម្មករដែលទទួលប្រាក់ឈ្នួលទាបពេក មិនអាចរស់នៅសមរម្យបាន។ សុំបញ្ជាក់ថា បើទោះបីជាអ្នកនយោបាយចរចាចប់ស្អែកក៏ដោយ បើកម្មករចំនួន ២១នាក់មិនទាន់បានដោះលែងទេ ហើយការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលមិនទាន់បានដោះស្រាយ ក៏កម្មករមិនទាន់បញ្ចប់ការតវ៉ាដែរ ហើយបើមានការដោះស្រាយហើយ ទោះបីជារឿងនយោបាយមិនទាន់បានដោះស្រាយក៏ដោយ ក៏ពួកយើងខ្ញុំចូលធ្វើការវិញដែរ»។
នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់សហព័ន្ធនិយោជកនិងសមាគមពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា ដែលមានចំណងជើងថា "ក្របខ័ណ្ឌដើម្បីកំណើន និងការងារកាន់តែប្រសើរ" បានសរសេរថា នៅប្រទេសកម្ពុជា មានអត្រាចំនួនសហជីពខ្ពស់បំផុត ធៀបជាមួយវិស័យផ្សេងទៀតក្នុងប្រទេសនៅអាស៊ី។ សហជីពចំនួនច្រើននេះ បានប្រជែងគ្នាបង្កឲ្យមានបញ្ហាចំពោះភាគីទាំងអស់ ហើយសហជីពខ្លះចាក់ឫសក្នុងអំពើពុករលួយ មានការជ្រៀតជ្រែកផ្នែកគ្រប់គ្រង និងមានសម្ពន្ធភាពជាមួយគណបក្សនយោបាយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។