ប្រជាកសិករចិញ្ចឹមមាន់នៅខេត្តកំពត រអ៊ូរទាំពីការចុះថ្លៃ និងមិនមានឈ្មួញចុះមកទិញមាន់ពួកគាត់ដូចឆ្នាំមុនៗ ។ ក៏ប៉ុន្តែទំនិញគ្រប់ប្រភេទ បែរជាហក់ឡើងថ្លៃយ៉ាងគំហុក ជាពិសេសថ្លៃចំណីសត្វ និងប្រេងសាំង។ កសិករស្នើដល់រដ្ឋាភិបាលឲ្យជួយបញ្ចុះតម្លៃទំនិញផ្សេងៗ និងប្រេងសាំងឲ្យចុះមកនៅត្រឹមតម្លៃបង្គួរវិញ។
ប្រជាកសិករចិញ្ចឹមមាន់នៅស្រុកបន្ទាយមាស ខេត្តកំពត បារម្ភពីការធ្លាក់ចុះនូវតម្លៃមាន់ចិញ្ចឹមយកសាច់ តែតម្លៃជី ចំណីសត្វ ភ្លើង និងប្រេងឥន្ធនៈ បែរជាឡើងថ្លៃឥតឈប់។ ការឡើងថ្លៃមុខទំនិញសព្វសារពើកសិករមិនសូវបារម្ភទេ ពួកគាត់ភ័យខ្លាំងបំផុតគឺ ការដែលចិញ្ចឹមមាន់បានហើយពុំមានឈ្មួញ ឬក៏ទីផ្សារសម្រាប់លក់ នាំចេញនូវសត្វមាន់ចិញ្ចឹមរបស់ពួកគាត់។
កសិករចិញ្ចឹមមាន់នៅស្រុកបន្ទាយមាស ខេត្តកំពត លោក ហុក ស៊ីផាន ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅរសៀលថ្ងៃទី២ ខែកក្កដាថា ពីឆ្នាំមុនៗ មានពួកឈ្មួញចុះមកទិញមាន់ចិញ្ចឹមដល់កសិដ្ឋានតែម្ដង មិនសូវព្រួយខ្លាចគ្មានអ្នកទិញទេ តែឥឡូវទូរស័ព្ទហៅគេមកទិញទៀត ក៏គ្មានឈ្មួញណាចុះមកទិញដែរ។ លោកបន្តថា ដល់មាន់ដែលចិញ្ចឹមបានហើយ តែលក់មិនចេញដូច្នេះពិបាកក្នុងការទូទាត់ប្រាក់ចំណូលចំណាយណាស់។ ។ លោកបន្ថែមថា កូនមាន់ចេះតែកើតជាលំដាប់ តែរកលុយទិញចំណីសត្វមិនបាន ព្រោះលក់មាន់មិនចេញ ហើយចំណីមាន់ទៀតសោតក៏ឡើងថ្លៃពីឆ្នាំមុនមួយការុងប្រាំម៉ឺនប្រាំមួយពាន់រៀល (៥៦០០០) តែឥឡូវឡើងដល់ប្រាំមួយម៉ឺនប្រាំពីរពាន់ (៦ ៧០០០)រៀលក្នុងមួយការុង៖ «មានការចិញ្ចឹមបានហើយឲ្យវាលក់ដាច់ ហើយឲ្យ សូមឲ្យរដ្ឋាភិបាលយើង បើសិនជាយើងលក់ដាច់ក្នុងតម្លៃក្រោមហ្នឹង សូមឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាលហ្នឹងជួយបញ្ចុះតម្លៃសម្ភារៈផ្សេងៗ ដែលនាំចូលមកហ្នឹងណា។ ចង់ឲ្យវាតម្លៃទាំងអស់ហ្នឹងវាចុះថោកទៅ គឺយើងលក់ថោកទៅវាបានដែរ ដូចជាចំណី ដូចអីហ្នឹងយើងវា យើងទិញពីគេថ្លៃ។ ខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំផ្ដាច់អាខ្លះ ខ្ញុំផ្ដាច់ចំណីវាចង់ខូចអស់ហើយ វាដោយសារខ្ញុំលក់អត់ចេញ ។ អីចឹងខ្ញុំទៅទិញចំណីគេមកទៀត វានាំឲ្យចំណាយច្រើនអីចឹងទៅណា ហើយអីចឹងខ្ញុំក៏អត់ហ៊ានទិញច្រើន ឥឡូវទុកឲ្យវា ( មាន់ ) ស៊ីស្រូវ»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងសុំការបំភ្លឺជុំវិញបញ្ហានេះ ពីប្រធានការិយាល័យផលិតកម្ម និងបសុព្យាបាលខេត្តកំពត លោក ម៉េង សន្តិភាព និងប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទខេត្តកំពត លោក ចាន់ រិទ្ធិ បានទេ នៅល្ងាចថ្ងៃទី២ កក្កដា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលពុំមានអ្នកទទួល។ការធ្លាក់ចុះថ្លៃមាន់ខុសប្រក្រតី គឺចាប់តាំងពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍សហគមន៍២០ កុម្ភៈ មក។ កាលពីដើម មាន់ចិញ្ចឹមយកសាច់ដែលធ្លាប់តែមិនខ្វះទីផ្សារសោះ និងមានតម្លៃខ្ពស់ខ្ទង់បួនពាន់ (៤.០០០) ទៅប្រាំពាន់ (៥,០០០) រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម បែរជាធ្លាក់ថ្លៃជាងពាក់កណ្ដាលរហូតដល់គ្មានអ្នកទិញ។
ប្រជាកសិករទទូចដល់រដ្ឋាភិបាល និងមន្ត្រីជំនាញផ្នែកទីផ្សារឲ្យជួយ រកឈ្មួញ ក៏ដូចជាទីផ្សារសម្រាប់នាំចេញនូវមាន់ចិញ្ចឹម ដែលកសិករខិតខំចិញ្ចឹមបានផលច្រើនហើយ បែរជាកកកុញរកទីផ្សារនាំចេញគ្មាន។ បើមន្ត្រីកសិកម្មមិនជួយប្រជាកសិករទេ នោះកសិករនឹងជួបផលលំបាកក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃជាក់ជាមិនខាន ហើយនឹងរកច្រកចេញពុំបានឡើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។