ប្រជាកសិករ ដាំពោតនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ ត្អូញត្អែរថា ឆ្នាំនេះ ដំណាំពោតរបស់ពួកគាត់មិនសូវហុចផល ដោយសារភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងក្នុងរដូវវស្សានេះ ធ្វើឲ្យការប្រមូលផលបានតិចតួច ស្របពេលដែលតម្លៃពោតកំពុងធ្លាក់ថ្លៃ និងមិនសូវមានឈ្មួញទិញច្រើនដូចឆ្នាំមុនៗ។ កសិករ អះអាងថា ការនាំចេញទៅប្រទេសថៃ ក៏មានការកកស្ទះ ដោយសារឈ្មួញចូលមកទិញពោតមានទំនាស់ជាមួយអាជ្ញាធរថៃ នៅតាមព្រំដែន។
ប្រជាកសិករនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ លើកឡើងពីការប្រមូលផលពោតឆ្នាំនេះបាន មិនសូវបានច្រើន ហើយមិនសូវមានតម្លៃខ្ពស់ និងគ្មានទីផ្សារនាំចេញ។ កសិករត្អូញត្អែរថា ពួកគាត់កំពុងជួបការលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងគ្មានលុយសងបំណុលធនាគារ ដោយសារដាំពោតខាតដើម ព្រោះបានខ្ចីលុយធនាគារមកទិញ ជីរ ថ្នាំ គ្រាប់ពូជ សាំង និងជួលកម្មករ ប្រមូលផលពោត។
កសិករដាំពោតម្នាក់ នៅភូមិអង្គ្រង ឃុំសំរោង ស្រុកភ្នំក្រវាញ លោកស្រី ជឹម សុខា ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅរសៀលថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា ថា កសិករ ដែលដាំពោតឆ្នាំនេះថ្ងូរគ្រប់គ្នា ព្រោះពោតមិនសូវអំណោយផល លក់ក៏មិនបានថ្លៃ ដូច ៤ឬ៥ឆ្នាំមុន ចំណែកបំណុលធនាគារ កសិករដែលដាំពោតក្នុងស្រុកនេះ ជំពាក់ស្ទើរតែគ្រប់គ្រួសារ។ លោកស្រីបន្ថែមថា ការចំណាយដើមទុនលើដំណាំពោតនេះ មានច្រើនគួរសម ហើយពេលដែលទទួលផលមកវិញ គិតគូរថ្លៃចំណាយគ្រប់មុខទៅ មិនឃើញបានប្រាក់ចំណេញទេ ធ្វើបានត្រឹមតែមួយហត់ និងត្រូវឈ្មួញគេមកកំណត់ថ្លៃពោតតាមតែអំពើចិត្ត ។ លោកស្នើ រដ្ឋាភិបាលជួយរកទីផ្សារឲ្យកសិករងាយលក់ពោតចេញ និងជួយដាក់កំហិតកំណត់ថ្លៃពោត ឲ្យបានតម្លៃមួយដែលសមគួរទៅតាមសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារបច្ចុប្បន្ន៖«ខ្ញុំឆ្នាំនេះដាំបានតែជិតបីហិកតារហ្នឹង ដាំយើដីឯណេះដាំអត់កើតទេ ដាក់ទៅក្រហម យើងអត់សូវ យើងអត់មានដីទួលណា។ អត់ ! និយាយទៅយើងដាំពោតមានតែនៅពួកស្រុកលិចហ្នឹងឯង»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងសុំការស្រាយបំភ្លឺជុំវិញបញ្ហានេះ ពីប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ឈឹម វជិរា បានទេ នៅល្ងាចថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលជាច្រើនដង តែពុំមានអ្នកទទួល។
ជុំវិញបញ្ហានេះ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា លោក ថេង សាវឿន លើកឡើងថា ទុក្ខលំបាករបស់ប្រជាកសិករមានស្ទើរគ្រប់តំបន់ មកពីរដ្ឋាភិបាលយកចិត្តទុកដាក់មិនទាន់ពេញទំហឹង ហើយមន្ត្រីជំនាញផ្នែកពាណិជ្ជកម្មដូចជាមិនទាន់បញ្ចេញសក្ដានុពលសម្រាប់ បង្វិលតម្លៃកសិផលក្នុងទីផ្សារឲ្យមានចរន្តប្រព្រឹត្តទៅដោយរលូន។ លោកទទូចដល់ក្រសួងពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ជាពិសេសក្រសួងកសិកម្ម និងក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ត្រូវតែជួយប្រជាកសិករឲ្យមានចំណេះជំនាញដាំដុះ និងកំណត់តម្លៃផលិតផលរបស់កសិករឲ្យបានថ្លៃបង្គួរ ចៀសវាងឲ្យឈ្មួញកណ្ដាលមកកំណត់តម្លៃដោយខ្លួនឯង៖ «ទី១ រដ្ឋត្រូវជួយទិញពោត ឬក៏ផលិតផលកសិកម្មផ្សេងៗរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅពេលដែលដល់រដូវប្រមូលផលពួកគាត់ថា មិនអាចលក់ចេញរដ្ឋាភិបាល អាចទិញពោតរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ដោយតម្លៃសមរម្យ ដើម្បីបន្តក្នុងការលក់។ ទី២ គឺត្រូវបង្កើតឲ្យមានប្រព័ន្ធធានារ៉ាប់រង សម្រាប់វិស័យកសិកម្ម ដោយឲ្យមានក្រុមហ៊ុនជាក់លាក់ ក្នុងការធានារ៉ាប់រងទៅលើតម្លៃទីផ្សារ ក៏ដូចជាតម្លៃនៃការនាំចេញពាណិជ្ជកម្ម។ ហើយទី៣គឺ រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបង្កើតនូវទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មការទូតជាមួយប្រទេសជិតខាង ក្នុងការបើកទូលាយ ឲ្យមានអត្រានៃការនាំផលិតផលកសិកម្ម ពោត សណ្ដែក»។
របាយការណ៍ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទនៅក្នុងឆមាសទី១ ឆ្នាំ២០២២នេះ បង្ហាញ ថា កម្ពុជាបាននាំចេញគ្រាប់ពោតទៅក្រៅប្រទេសប្រមាណជាង៨៤ពាន់តោន ថយចុះជាង៣៩ ភាគរយ បើប្រៀបធៀបអំឡុងពេលដូចគ្នាឆ្នាំ២០២១ ស្របពេលបច្ចុប្បន្នការនាំចេញតាមច្រកព្រំដែនថៃ ក្នុងខេត្តបាត់ដំបង កំពុងមានការរអាក់រអួល ដោយសារមានការទាស់ទែងគ្នារវាងឈ្មួញ និងមន្ត្រីប៉ូលិសនៅព្រំដែនថៃ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។