មកដល់ពេលនេះ កម្មករខ្មែរចំនួនជាង ១០ម៉ឺននាក់ហើយ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលយោធាថៃ ចាប់បញ្ជូនមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាវិញ។ កម្មករចំណាកស្រុកនេះបានក្លាយជាបន្ទុកមួយថ្មីទៀតរបស់រដ្ឋាភិបាល លោក ហ៊ុន សែន ដែលត្រូវដោះស្រាយ ក្នុងចំណោមបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា។ តើបញ្ហាអ្វីខ្លះដែលអាចកើតមានឡើងបន្ទាប់ពីពលករខ្មែរវិលពីប្រទេសថៃ វិញនោះ?
បន្ទាប់ពីយោធាថៃ ចាប់បញ្ជូនពលករខ្មែរឲ្យត្រឡប់មកស្រុកវិញក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំរួចមក រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានចាត់វិធានការបន្ទាន់មួយចំនួនដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។
វិធានការដំបូងតម្រូវឲ្យក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ រៀបចំបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញបច្ចេកទេស និងរៀបចំផ្សព្វផ្សាយពីឱកាសការងារនៅក្នុងប្រទេសឲ្យពលករទាំងនោះបានដឹង។ មួយវិញទៀត ក្រសួងមហាផ្ទៃ ក៏បានចេញបទបញ្ជាបន្ទាន់មួយទៅគណៈបញ្ជាការរាជធានីខេត្តនៅទូទាំងប្រទេស ឲ្យសហការគ្នាសម្របសម្រួលដឹកជញ្ជូន និងធានាសុវត្ថិភាពសណ្ដាប់ធ្នាប់ឲ្យពលករទៀតផង។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលស្វាគមន៍វិធានការរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ តែចាត់ទុកថា វិធានការរបស់ក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ មិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពឡើយ។
នាយកប្រតិបត្តិអង្គការខារ៉ាម កម្ពុជា (CARAM Cambodia) លោក យ៉ា ណាវុធ ឲ្យដឹងថា មូលហេតុដែលត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើចំណាកស្រុកដោយសារពួកគាត់រកការងារធ្វើបាននៅក្នុងស្រុក ផលិតផលកសិកម្មមានតម្លៃថោក កង្វះខាតដីធ្វើកសិកម្មជាដើម។ លោកបន្តថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវរៀបចំជាបន្ទាន់នូវផែនការរយៈពេលខ្លី មានចំណុចស្នូលគឺរកការងារឲ្យធ្វើហើយអាចរស់បាន។
ម្យ៉ាងទៀតភាគីរដ្ឋក៏ត្រូវរៀបចំផែនការរយៈពេលវែង ដូចជាការបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញឯកទេស ការស្ថាបនាប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ ការអភិវឌ្ឍវិស័យកសិឧស្សាហកម្ម វិស័យឧស្សាហកម្ម វិស័យទេសចរណ៍ និងវិស័យសក្ដានុពលដទៃទៀត។
លោកបញ្ជាក់ថា ពលករខ្មែរនឹងនៅតែរងគ្រោះបើសិនជារដ្ឋាភិបាលមិនបានគិតគូរនោះ៖ «គោលនយោបាយទឹក បច្ចេកទេសជី រកទីផ្សារ ច្នៃផលិតផលកសិកម្មហ្នឹង អាហ្នឹងបើយើងធ្វើបានវាជាសក្ដានុពលខ្លាំងណាស់សម្រាប់កម្ពុជាយើង។ មួយវិញទៀត ដូចជារ៉ែអ៊ីចឹង បើយើងមិនចេះគ្រប់គ្រងនឹងនាំមកនូវបញ្ហា ហើយថ្ងៃក្រោយយើងនឹងមានបញ្ហា»។
ចំណែកឯមន្ត្រីក្រសួងការងារ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា មកទល់ល្ងាចថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា នេះ មានសាច់ញាតិពលករប្រមាណរាប់រយនាក់ហើយ ដែលបានទូរស័ព្ទទៅសួរនាំពីឱកាសការងារដែលក្រសួងរៀបចំជូនពលរដ្ឋ។ ការងារដែលក្រសួងរៀបចំជូនរួមមានការងារផ្នែកសំណង់ ការងារនៅរោងចក្រ ការងារជាកម្មករតាមចម្ការកៅស៊ូ ចម្ការដំឡូង និងជំនាញបច្ចេកទេសដទៃទៀត។ ប្រាក់ខែដែលទទួលបាន គឺផ្អែកលើការចរចារវាងកម្មករ និងថៅកែក្រុមហ៊ុន។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ អ្នកជំនាញផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍សង្គម លោក កែម ឡី មានប្រសាសន៍ថា វិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាលប៉ុណ្ណេះ មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នោះទេ។ ប្រការដែលចាំបាច់បំផុតត្រូវគិតថា ពេលដែលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញហើយ តើពលករទាំងនោះនឹងចិញ្ចឹមជីវិតដោយវិធីណា? លោកបន្តថា គោលនយោបាយសំខាន់ៗ ដូចជាគោលនយោបាយកំណត់ប្រាក់ខែគោលតិចបំផុត គោលនយោបាយផ្ដល់ការងារធ្វើតាមរយៈក្រុមហ៊ុន ដែលទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចគួរតែត្រូវអនុវត្ត។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលព្យាករថា រកឃើញថាពលរដ្ឋនឹងប្រឈមនឹងបញ្ហាដូចជាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ បាត់បង់លុយកាក់ដែលខំរកបានពីប្រទេសថៃ ងាយធ្លាក់ខ្លួនប្រព្រឹត្តិបទល្មើសផ្សេងៗ ដើម្បីក្រពះប្រឈមនឹងការបាត់បង់ដីស្រែផ្ទះសំបែង ដើម្បីសងបំណុលគេ ចំពោះស្ត្រីអាចឈានទៅប្រកបរបររកស៊ីផ្លូវភេទជាដើម។
របាយការណ៍ក្រៅផ្លូវការបង្ហាញថា ពលករចំណាកស្រុកកម្ពុជា ដែលទៅធ្វើការងារខុសច្បាប់នៅបរទេសមានប្រមាណជាង ៤សែននាក់។ នៅកម្ពុជា មានមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈរដ្ឋចំនួន ៣៨កន្លែងនៅគ្រប់ខេត្តក្រុងទូទាំងប្រទេស ប៉ុន្តែកម្មករពលរដ្ឋភាគច្រើនលើសលប់មិនបានដឹងពីសេវានៃមជ្ឈមណ្ឌលទាំងនោះឡើយ។ កម្មករចំណាកស្រុកខ្មែរអាចរកបានចំណូលពី ២០០ ទៅ ៣០០បាត ឬពីជាងពីរម៉ឺនរៀល ក្នុង១ថ្ងៃៗ បើធៀបនឹងកម្មករនៅស្រុកខ្មែរដែលបានប្រាក់ចំណូលពី ១ម៉ឺន ទៅ ១ម៉ឺន ៥ពាន់រៀលក្នុង១ថ្ងៃៗ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។