ប្រជាសហគមន៍ និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលបន្តជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែងស៊ើបអង្កេត និងដកហូតដីព្រៃអភិរក្ស ឋិតក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃឡង់ខេត្តនេះ ដែលក្រុមអ្នកមានអំណាចឈូសឆាយ កាប់រានអស់ជាច្រើនពាន់ហិកតារ ដើម្បីរំលោភយកជាទ្រព្យឯកជន។ ការលើកឡើងនេះ ក្រោយពីសកម្មភាពឈូសឆាយព្រៃឡង់កាន់តែរាលដាលធំឡើងៗ ឋិតក្នុងឃុំអន្លង់ជ្រៃ ស្រុកឡាបរិវ៉ាត់ ប៉ុន្តែនៅមិនទាន់ឃើញអាជ្ញាធរជំនាញចុះទប់ស្កាត់ឡើយទេជាច្រើនខែមកហើយ។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិល និងប្រជាសហគមន៍ការពារព្រៃឡង់ រស់នៅស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ កំពុងទាល់គំនិត មិនដឹងទៅពឹងស្ថាប័នណាមួយឱ្យជួយទប់ស្កាត់សកម្មភាពឈូសឆាយព្រៃឡង់ទ្រង់ទ្រាយធំ ឋិតក្នុងភូមិស្រឡៅ និងភូមិអន្លង់ជ្រៃ ឃុំអន្លង់ជ្រៃ ស្រុកឡាបរិវ៉ាត់ ដែលកំពុងកើតមានបែបអនាធិបតេយ្យ។ ការលើកឡើងនេះ ក្រោយពីពួកគាត់បានលបចុះស៊ើបអង្កេត ពីស្ថានភាពព្រៃឡង់នៅតំបន់នោះ កាលពីសប្តាហ៍មុន។
សមាជិកបណ្ដាញសហគមន៍ការពារព្រៃឡង់ លោក អ៊ុក ម៉ៅ ឱ្យដឹងនៅថ្ងៃទី២៨ កក្កដាថា សកម្មភាពឈូសឆាយព្រៃឡង់ទ្រង់ទ្រាយធំ នៅតែកើតមានច្រើនទីតាំងផ្សេងៗគ្នា ពុំមានការបង្ក្រាបឱ្យច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។ លោកថា តំបន់ដែលឈូសឆាយច្រើនជាងគេ អស់រាប់ពាន់ហិកតារ ឋិតនៅចំណុចភូមិស្រឡៅ ប្រវែងបណ្ដោយជាង ១០គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹង ៧គីឡូម៉ែត្រ ត្រូវក្រុមឈ្មួញប្រើគ្រឿងចក្រឈូសឆាយកម្ទេចឱ្យក្លាយជាវាលរហោឋាន ដើម្បីយកដីបង្កបង្កើនផល។
លើសពីនេះ បច្ចុប្បន្នមានក្រុមកម្មករយ៉ាងហោចណាស់ ៤០នាក់កំពុងប្រមូលគំនរឈើ ដុតកម្ទេចចោល និងមានគ្រឿងចក្រជាច្រើនគ្រឿងប្រមូលដើមឈើធំៗ ដើម្បីកាយដីឱ្យក្លាយជាវាល ដាំដំណាំចម្រុះ។ លោកបញ្ជាក់ថា ក្រុមកម្មករទាំងនោះ ត្រូវគេជួលឱ្យកាប់ព្រៃរានយកដី ហើយពុះចែកគ្នា ជាមួយក្រុមអ្នកមានអំណាច៖ «រាប់ពាន់ហិកតារ មិនមែនរាប់រយហិកតារ ទេ កាលមុនគេប្រើអេស្កាវ័ទ័រ តែឥលូវគេប្រើអាត្រាក់រុញ ច្នៃ។ ជំនាញគាត់អ្នកការពារ តែគាត់មិនមែនការពារទេ តែមិនដឹងធ្វើម៉េចទេ ?»
របាយការណ៍ប្រជាសហគមន៍ព្រៃឡង់ឱ្យដឹងថា ដែនជម្រកសត្វព្រៃឡង់នៅតំបន់មួយចំនួនទៀតក៏កំពុងទទួលរងការកាប់រាន ដាច់ដោយកង់ៗ។ តំបន់ទាំងនោះរួមមាន ចំណុចប្រឡាយមាត់កា ចំណុចភ្នំអាង ភ្នំខ្ទះ ភ្នំតាព្លឺម ភ្នំស្រះបី ត្រពាំងច្រៀងថ្វាយ ឋិតក្នុងភូមិអន្លង់ជ្រៃ ឃុំអន្លង់ជ្រៃ ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ជាប់ព្រំប្រទល់ឃុំធ្មារ និងឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ ឧក្រិដ្ឋកម្មព្រៃឈើទ្រង់ទ្រាយធំនេះ នៅតំបន់ខ្លះ ត្រូវគេទុកចោល ចំណុចខ្លះគេកាប់ត្រួសត្រាយផ្នែកជើងក្រោម រួចទុកចោល ហើយផ្ទៃដីដែលកាប់ទន្ទ្រានទាំងនេះ សរុប ជាង ១ពាន់ហិកតារ។
លោក អ៊ុក ម៉ៅ ស៊ើបដឹងថា អ្នកឈូសឆាយដីព្រៃមួយចំនួន មានទំនាក់ទំនងស្និទ្ធជាមួយមេឆ្មាំអភិរក្សរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង។ លោកថា មានពលរដ្ឋខ្លះបានស៊ីឈ្នួលទន្ទ្រានព្រៃលក់ ជាមុខរបរអាជីពចិញ្ចឹមជីវិត ហើយឆ្មាំអភិរក្សរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន មិនអើពើបង្ក្រាបឧក្រិដ្ឋកម្មព្រៃឈើទាំងនេះទេ៖ «អត់មានឃើញទប់ស្កាត់ទេ រាយការណ៍រាប់រយដងហើយ គ្រាន់តែបានត្រឹមរាយការណ៍អត់ប្រយោជន៍។ សូមរដ្ឋាភិបាលជួយទប់ស្កាត់ផង សព្វថ្ងៃរាលទៅៗ សព្វថ្ងៃ»។
ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ស្រេង ជាហេង បដិសេធមិនបំភ្លឺរឿងនេះទេ ដោយលោកថា កំពុងជាប់រវល់។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនទាន់អាចទាក់ទង សុំការបំភ្លឺរឿងនេះ ពីអ្នកនាំពាក្យសាលាខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ម៉ែង គុង បាននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃទី២៨ កក្កដា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលច្រើនដង តែគ្មានអ្នកលើក។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលគម្រោងនៃសមាគមបណ្ដាញយុវជនកម្ពុជា (CYN) លោក អូត ឡាទីន ដែលចុះអង្កេតរឿង មើលឃើញថា មកទល់ពេលនេះ ព្រៃឡង់កំពុងឋិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ដែលទាមទារឱ្យស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ត្រូវសង្គ្រោះជាបន្ទាន់ ប្រសិនបើនៅតែបណ្តែតបណ្តោយ ព្រៃឡង់នឹងកាន់តែហិនហោចអស់។
លោកយល់ថា មន្ត្រីឧទ្យានុរក្សរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន គួរតែទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើទាំងនេះ ចៀសវាងបណ្តែតបណ្តោយ នាំឱ្យបញ្ហារីកធំឡើង ពិបាកទប់ស្កាត់៖ «បញ្ហាគេកាប់រានតំបន់ព្រៃឡង់ ដូចមិនទាន់ឃើញ ការចាប់ឈ្មួញណា ? ដាក់គុក ឬបិទក្រុមហ៊ុនណាមួយ យើងឃើញមាននៅបន្តរហូត។ បណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់អយុត្តិធម៌ណាស់ ពួកគាត់មិនអាចចូលព្រៃបាន តែបទល្មើសកើតមានជាបន្តបន្ទាប់»។
ជុំវិញរឿងនេះ មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (Adhoc) លោក ប៊ី វ៉ាន់នី មើលឃើញថា សមត្ថភាពការពារធនធានធម្មជាតិរបស់អាជ្ញាធរខេត្ត និងមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តស្ទឹងត្រែង នៅខ្សោយនៅឡើយ ធ្វើឱ្យបទល្មើសទន្ទ្រានព្រៃឈើនៅតែកើតមានដដែលៗ៖ «តើពលរដ្ឋសង្ឃឹមលើអ្វីទៀត បើអាជ្ញាធរអត់មានអនុវត្តច្បាប់ទេ ហើយពលរដ្ឋទៅរកអាជ្ញាធរដើម្បីឱ្យមានវិធានការផ្លូវច្បាប់ ដល់ពេលមិនយកច្បាប់អនុវត្ត តើយើងទៅយកអ្វីអនុវត្តវិញ។ មានច្បាប់ តែយើងមិនអនុវត្តច្បាប់ តើយើងសង្ឃឹមលើអ្វីវិញ»?
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរូបនេះ បន្ថែមថា ព្រៃឡង់បច្ចុប្បន្នបានក្លាយជាទីផ្សារកាប់ឈើ និងទន្ទ្រានយកដីលក់ តាមអំពើចិត្ត បើទោះបីជា រដ្ឋាភិបាលបញ្ជូនឆ្មាំអភិរក្សរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន ឈរជើងយាមព្រៃនៅតំបន់នោះ ក៏គ្មានប្រសិទ្ធភាពដែរ។ លោកថា មន្ត្រីបរិស្ថានខ្លះ រងការចោទថា ឃុបឃិតជាមួយក្រុមជនល្មើសកាប់រានដីព្រៃអភិរក្ស ដោយមិនក្រែងច្បាប់នោះឡើយ។
ប្រជាសហគមន៍ព្រៃឡង់បន្ថែមថា ព្រៃឡង់នៅតំបន់ផ្សេងទៀត ក្នុងស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ក៏កំពុងប្រឈមការកាប់រានព្រៃ ដើម្បីយកដីធ្វើកសិកម្មដែរ គឺឋិតនៅក្នុងឃុំចម្ការលើ ឃុំកាំងចាម និងឃុំអន្លង់ភេ។ ពួកគាត់អន់ចិត្ត ចំពោះទង្វើរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន ដែលបណ្តោយឱ្យកើតមានបទល្មើសពាសពេញព្រៃអភិរក្ស តែបែរជារឹតត្បិតប្រជាសហគមន៍មិនឱ្យចូលព្រៃជិត ៣ឆ្នាំមកហើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។